دشت خاموش، شرح وضعیت است؛ شرح وضعیت کارگرانی مهاجر با لهجه‌ها و قومیت‌های متفاوت که هر کدام داستان و خرده‌روایت خودشان را دارند. لطف‌الله با بازی خوب علی باقری، شخصیت محوری فیلم، سرکارگری است که مثل بقیه شخصیت‌های فیلم، درکش از زندگی، محدود به فضای بسته کارگاه آجرپزی است. او رابط کارگران با آقا‌خان صاحب کوره‌پزی هم هست. در فلاکت و تباهی هر دم فزاینده اثر، نه چشم‌اندازی برای نجات از این وضعیت اسفبار وجود دارد و نه ارزش‌های انسانی‌ای که معمولا سینمای ایران آن را به طبقات فرودست نسبت می‌دهد.