بازیکن یا پیشکسوت؟ نمایش یا کار؟

این روزها تحرکات مهدی رسول‌پناه بیشتر شده و او را مدام در جمع پیشکسوتان پرسپولیس می‌بینیم. سرپرست باشگاه که چند روز پیش در دفتر کارش پذیرای 4بازیکن قدیمی سرخپوشان بود، دوشنبه‌شب هم در جمع گروهی دیگر از آنها حاضر شد؛ کسانی که توسط شرکت پیشکسوتان کهن پرسپولیس دور یکدیگر جمع شده بودند. 

طبیعتا چه بعد از نشست اول و چه بعد از ملاقات دوم، آن دست از پیشکسوتانی که از سوی رسانه‌ها طرف سؤال قرار می‌گرفتند به تعریف و تمجید از مدیران جدید پرسپولیس پرداختند و رسول‌پناه را دارای طرح و برنامه معرفی کردند. حالا ما کاری به درست و غلط ارزیابی‌های این دوستان نداریم، اما به‌نظر می‌رسد مدیران پرسپولیس در حال آزمایش همان نسخه‌ای هستند که احمد سعادتمند ابتدای کارش در استقلال سراغ آن رفت و به نتیجه هم نرسید.

اگر اخبار مربوط به روزهای شروع کار مدیرعامل استقلال را مرور کنید، در خواهید یافت او بیشتر وقتش را به برگزاری جلسه با پیشکسوتان استقلال اختصاص داد و تک‌تک این نفرات هم بعد از بیرون‌آمدن از اتاق آقای مدیر، در حمایت از او مصاحبه کردند. با وجود این طول مدیریت سعادتمند به یک‌ماه هم نرسیده بود که بازیکنان استقلال علیه‌اش پست مشترک گذاشتند و اعتبار او را نزد هواداران زیر سؤال بردند. فراموش نکنیم با وجود همه حرمتی که بازیکنان قدیمی و استخوان‌خردکرده فوتبال دارند، استفاده نمایشی از آنها صرفا برای مدت کوتاهی نتیجه‌بخش خواهد بود و بعد از آن باید ثمرات عملی کار مدیران نمایان شود. بنابراین رسول‌پناه و سایر مدیران پرسپولیس هم به‌جای اینکه دلشان را به مصاحبه‌های تمجیدآمیز عزیزانی مثل خوردبین، فنونی‌زاده، عربشاهی و... خوش کنند، بهتر است مطالبات مالی بازیکنان را دریابند و آنها را آرام نگه دارند تا شاید با تمرکز بیشتر بتوانند به بقیه کارها برسند.