سیاحت به سبک نسل آنلاین

تیبا بنیاد  _ روزنامه‌نگار |

بی‌شک زندگی همه ما با تکنولوژی‌های رسانه‌ای آمیخته است. از صبح که بیدار می‌شویم با چک‌کردن خبرها در تلگرام یا بالا‌ و پایین کردن اینستاگرام‌مان زندگی آنلاین‌مان را شروع می‌کنیم. بالطبع، انتخاب سفر و تجربه سفر نیز برای ما شهروندان آنلاین با رسانه‌های نوین عجین شده است. برای نسلی که کاربری آنلاین بخشی از هویت او محسوب می‌شود، دیگر آژانس‌های مسافرتی نمی‌توانند قلبش را تسخیر کنند. این نسل آنلاین خود به‌دنبال کشف‌کردن تجربه‌ای کاملا فردی از سفر برمی‌آید. اگر والتربنیامین، فیلسوف انتقادی آلمان، بیش از 100سال پیش خواننده‌اش را به شگفت‌زده کردن در فضاهای شهری، گم شدن و پرسه زنی در محیط‌های جدید تشویق می‌کرد*، حالا این پرسه‌زنی به مدد رسانه‌های جدید راه خود را در انتخاب‌های بزرگ و کوچک سفر باز کرده است. نگاهی به دو سایت اجتماعی (کوچ سرفینگ)Couch surfing** و Airbnb (ایر بی‌ان‌بی) *** نشان می‌دهد که چگونه مسافران عصر اینترنت به جای انتخاب سنتی هتل در مقصد با اتصال به این سایت‌ها تجربه‌ای کاملا بومی را هدف قرار می دهند.

عموما هتل‌ها فضایی با استانداردهایی کاملا جهانی شده ارائه می‌دهند. چه در هتلی در اسپانیا باشید، چه در ایران هر دوی آنها هنگام بسته‌شدن در اتاق، شما را در نامکانی تنها می‌گذارند که هرجای این جهان می‌تواند باشد. اما مسافر کنجکاو امروز می‌تواند خودش را به فضای آنلاین بسپارد و با پیدا کردن خانه یا اتاقی از خانه‌های محلی‌ها یا شهروندان معمولی مقصد، تجربه‌ای کاملا متفاوت داشته باشد. همچنین فرهنگی که باcouchsurfing همراه است مسافر و ساکنین منطقه را به یکدیگر پیوند می‌دهد. آدم‌ها همانطور که در کنار همدیگر همزیستی کوتاهی را تجربه می‌کنند، از فرهنگ یکدیگر مطلع می‌شوند و حتی اگر توانایی سفر برای میزبان وجود نداشته باشد، تجربه مزه کردن حتی یک وعده  از غذای مهمان باعث می‌شود که حداقل با طعم کشور یا شهری که مسافر از آن آمده آشنا شود. همین همزیستی، مدارا را بیشتر می‌کند؛ چرا که دیگر مسافران تنها به مکان‌های ناشناخته سفر نمی‌کنند، بلکه آنها وارد خانه‌ای می‌شوند که بخشی از ساختار آن جامعه را بازنمایی می‌کند و آنها را آماده می‌کند تا به تفاوت‌ها احترام بگذارند.

به‌واسطه این رسانه‌های آنلاین و شبکه‌های اجتماعی است که سفر از کالایی لوکس به امری اشتراکی بدل می‌شود؛ مثل زمانی که هر کس از تجربه و انتظاراتش در پلت فورم‌های آنلاین می‌نویسد. بنابراین آمیخته‌شدن زندگی هر کدام از ما با فضای آنلاین، این امکان را می‌دهد که با خواندن تجربه دیگران یا با به اشتراک گذاشتن آنچه بر ما گذشته است راهِ انتخاب‌های یکدیگر را وسعت بخشیم. فضای آنلاین با وجود خطرها و ناامنی‌هایی که می‌تواند داشته باشد که در اینجا مجال پرداختن به آن نیست، فرصت‌هایی برای مسافر ایجاد می‌کند که او را شگفت‌زده می‌کند و در عین حال به او این جسارت را می‌دهد که به تنهایی به کشف ناشناخته‌ها برود؛ به امیدِ تعامل و چند روز زندگی‌کردن در کسوت یک محلی.