وعدههایی که دیر شد
سیل شمال و سیلهای سراسری که آغاز شد، مسئولان هم شروع کردند به سخنرانی و وعدهدادن؛ درست مثل اتفاقهای دیگر. این نقلقولها حوزههای مختلف را شامل میشد؛ از وعده برای جبران خسارتها گرفته تا ابراز همدردی از سوی مسئولان و سلبریتیها و همچنین صدمههایی که به میراث فرهنگی و محیطزیست وارد شده.
یکی از نقلقولهای جالب را علی ساری، از نمایندگان خوزستان داشت که گفته بود: «همیشه زمان بروز رخدادها صحبت از پیگیری میشود ولی زمانی که آثارش میرود، همهچیز تمام و معمولا پرونده آن بحث نیز بسته میشود.» البته در ماههای بعدی، نمایندگان خوزستان، همچنین از تأخیر در روند بررسی خسارات و پرداخت آن سخن گفتند و اینکه در بیشتر زمینهها کمکی به مردم نشده است. در تیرماه، یعنی 3ماه بعد از سیل نیز از قول معاون عمرانی استاندار لرستان، گفته شد: «از مجموع ۵۵۳ پرونده معرفی شده به بانک در رومشکان (از مناطق سیلزده لرستان)، تنها یک فقره به پرداخت تسهیلات منجر شده. متأسفانه عملکرد بانکها در این زمینه به هیچ عنوان راضیکننده نیست و باید بررسی لازم در اینباره صورت گیرد.» از دیگر نقلقولهای مشهور مربوط به سیل، به عبدالرضارحمانی فضلی، وزیر کشور مربوط میشد که گفت: «من ضامن پرداخت خسارات سیلزدگان از سوی دولت میشوم و آن را پیگیری میکنم. دولت خسارتهای مردم را از ابعاد مختلف میبیند و بهطور قطع آنها را پرداخت خواهد کرد.» وزیر کشور، اینها را هفدهم فروردین گفته بود؛ نقل قولی که بعدها، محل مراجعه قرار گرفته تا دیگر مسئولان و نخبگان و مردم، از ارائه قطرهچکانی تسهیلات سخن بگویند. او البته بعدها، از بانکها بهعلت کمکاریشان انتقاد کرد. از سوی دیگر، مجامع غیرایرانی نیز به این امر واکنش نشان دادند. ازجمله اتحادیه اروپا از کمک یکمیلیون و 200هزار دلاریاش گفت. وزیر امور خارجه آمریکا هم ضمن آمادگی برای اعطای کمکهای مالی، دست از سیاسیبازی بر نداشت و گفت که این سیلها، بهدلیل سوءمدیریت مدیران داخلی بوده است، البته محمدجواد ظریف هم مدتی قبلتر، از آمریکا و تحریمها انتقاد کرده بود و اشاره کرد که هلال احمر در دریافت کمکهای مالی مشکل دارد و این، نوعی تروریسم اقتصادی است.