فکرش را بکنید! به شما می‌گویند که جشن بزرگی، در ابعاد کشوری، قرار است برگزار شود. همگی نیز به این جشن بزرگ دعوتید اما یکدفعه متوجه می‌شوید که در جشن پارسالی از این‌دست، 16نفر کشته و 500نفر زخمی شده‌اند. یا حتی فراتر، دست‌ها و پاها قطع شده و به چشم‌ها و اندام‌های دیگر بدن آسیب‌های جدی وارد شده است؛ درست مثل همین چند روز پیش که انفجار مواد محترقه در یک مدرسه دخترانه، باعث زخمی‌شدن و قطع شدن دست یکی از دانش‌آموزان شد. در کنار همه اینها، چندتایی خانه و مغازه هم خراب می‌شود و چه ترس‌هایی که به زنان باردار وارد نمی‌شود و... خب، حالا دوست دارید در چنین مراسمی شرکت کنید یا نه؟ احتمالا شما هم مثل ما از خودتان می‌پرسید که این چطور جشنی است که این‌همه تلفات دارد و اساسا با وجود این همه تلفات، می‌شود اسم آن را جشن گذاشت و اینکه بیشتر شبیه عزاست تا جشن!
آمار و ارقام البته در مورد تلفات متفاوت هستند؛ اما یکی از جدیدترین آمارها را همین چند روز پیش داده‌اند. مدیرکل دفتر مدیریت بیماری‌های غیرواگیر وزارت بهداشت که لاجرم منبع موثقی برای اظهارنظر در این مورد تلقی می‌شود، گفته است که «سال ۹۵ متأسفانه ۱۶ نفر در حوادث چهارشنبه‌سوری فوت کردند. بیش از ۵۰۰ نفر در بیمارستان‌ها بستری شدند و ۳۰ نفر نیز دچار معلولیت شدند.» و البته نکته غم‌انگیزتری که جناب افشین استوار بیان کرده، این بوده که «یک‌چهارم آسیب‌دیدگان چهارشنبه‌سوری عابران و رهگذران هستند.»
این مقام مسئول همچنین به نکته‌های زیر هم اشاره کرده است:
- بیشترین موارد حادثه در تهران رخ داد، ولی به نسبت جمعیت استان‌ها باید گفت که استان‌های غربی، کردستان، آذربایجان غربی و همدان بیشترین سوانح را داشتند.
- اغلب سوانح مربوط به نوجوانان پسر بوده که بیش از ۸۰درصد را تشکیل می‌دهد، یعنی دو سوم حوادث چهارشنبه‌سوری مربوط به نوجوانان است.
- ما معتقدیم که افزایش آگاهی عمومی و حساسیت جامعه می‌تواند در پیشگیری از بروز حوادث کاملا مؤثر باشد چون این حوادث کاملا قابل اجتناب هستند. شهروندان در این زمینه مراقب فرزندان خود باشند تا این مراسم جشن تبدیل به عزا نشود.
و البته ما، به‌طور کلی صحبت کردیم و از کنار جزئیات به‌راحتی گذشتیم. وگرنه ذکر این نکته که مثلا پارسال دست‌ها و پاهای یک جوان در اثر انفجار مواد محترقه قطع شده و 3باب خانه ویران شده و... ماجرا را بسیار بغرنج‌تر و غمناک‌تر خواهد کرد.
همه اینها را مطرح می‌کنیم تا بگوییم که چنین جشنی، ظاهرا مقداری دچار انحراف زاویه شده و به چنین هیجان‌های آنی و غیرعقلانی آلوده شده است. نتیجه چنین هیجان‌هایی را هم می‌بینید؛ 16کشته و 500زخمی و 30معلول. نتایج، روراست‌ترین مشاوران ما هستند؛ آیا همین نتایج برای دانستن اینکه دچار انحراف در این جشن شده‌ایم، کفایت نمی‌کنند؟
