• چهار شنبه 5 اردیبهشت 1403
  • الأرْبِعَاء 15 شوال 1445
  • 2024 Apr 24
سه شنبه 3 دی 1398
کد مطلب : 91109
+
-

دلگرم به توجه‌ها هستیم

زهرا خواجوی، دروازه‌بان 20 ساله‌ای است که از 14سالگی دور از خانواده و در تیم‌های شهرستانی بازی کرده. او آرزوی بازی در لیورپول و بارسلونا را دارد و راه رسیدن به این آرزوها را بازی در لیگ ترکیه می‌داند

گفت‌وگو
دلگرم به توجه‌ها هستیم


لیلی خرشند ـ روزنامه نگار

زهرا خواجوی؛ دروازه‌بانی است که در 900دقیقه‌ای که در دروازه تیمش بوده، گل نخورده. این اتفاق در 10هفته افتاده. او که تازه امسال 20 ‌سالش شده، سال‌های قبل هم با شهرداری بم قهرمان لیگ شده است. در همان سال‌ها هفته‌ها پشت سر هم دروازه را بسته نگه می‌داشت اما تازه چند روزی است که دیده شده. شاید اگر پیام نیازمند، دروازه‌بان سپاهان، کلین شیت زهرا را در صفحه اینستاگرامش نمی‌گذاشت، باز هم او دیده نمی‌شد. دیروز هم وریا غفوری سر تمرین وچان رفت، شاید کرد بودن وریا دلیل حضور او سر تمرینات این تیم سنندجی باشد، اما بعید نیست وریا هم   تصمیم گرفته باشد به تمرینات تیم دختران شهرش سر بزند. زهرا آرزوهای بزرگی دارد؛ بازی در لیورپول و بارسلونا.


 900دقیقه کلین‌شیت داشتی(گل نخورده)، این رکورد غیراز اینکه رکورد خوبی برای یک دروازه‌بان است، دلیلی شده تا نگاه‌ها متوجه فوتبال زنان شود. پیام نیازمند، دروازه‌بان سپاهان به شما پیام داد. وریا غفوری بازیکن استقلال هم سرتمرین وچان کردستان به تیم شما آمد.
فوتبال زنان در این سال‌ها پیشرفت خوبی داشته ولی خیلی مطرح نشده. خیلی خوب است که الان ما داریم دیده می‌شویم. آقای وریا کرد است و در تعطیلات نیم فصل که به کردستان آمده بود، در تمرینات ما حاضر شد. این کارش قابل ستایش است. 10دقیقه بازی کردیم و بازی ما را از نزدیک دید. با بچه‌های تیم آشنا شد و از ما تعریف و تمجید کرد. همین که آقای وریا سر تمرین ما حاضر می‌شود یا پیام نیازمند در صفحه اینستاگرامش برای من پست می‌گذارد، ما را دلگرم می‌کند. این اتفاقات نشان می‌دهد که فوتبال زنان در دیدرس است و دیده می‌شود.
شما در تیمی کلین‌شیت کردی که به‌نظر می‌رسد اوضاع خیلی خوبی ندارد، خوب از نظر مدیریتی. اسم این تیم سال پیش راه‌یاب ملل مریوان بود، امسال اول فصل آذرخش کردستان شد و الان هم وچان. تیمی که از نظر اسپانسر و مدیریت به مشکل می‌خورد، بعید است که قوی باشد. همه تیم باید خوب باشند که یک دروازه‌بان بتواند کلین‌شیت کند.
درست است همه این اتفاقات افتاده. ما امسال از هفته سوم اسپانسر را تغییر دادیم. من بعد از اینکه با شهرداری بم قهرمان لیگ شدیم، دوست داشتم تجربه جدیدی داشته باشم به‌خاطر همین به کردستان آمدم. تیم ما خوب است. چند بازیکن جوان و چند بازیکن ملی‌پوش داریم. مربی تیم هم خانم سمیه شهبازی، مربی تیم زیر 19سال ایران است. با کمک هم‌تیمی‌ها و کادر فنی است که من توانستم گل نخورم. برای رسیدن به این رکوردم هم خیلی زحمت کشدیم و هم خیلی تمرین کردم.
نظر بعضی‌ها این است که در لیگ زنان که لیگ ضعیفی است، کلین‌شیت کردن کار خیلی سختی نیست.
بله دقیقا. این را به من گفته‌اند. اما نه‌تنها من که اگر هر دروازه‌بانی در لیگ این کار را کند، قابل تحسین است. لیگ در هر سطحی برگزار شود، راحت نیست که 900دقیقه گل نخوری. از اول فصل 10هفته گذشته و من در هیچ بازی‌ای گل نخورده‌ام. اگر لیگ ضعیف است، نباید بقیه دروازه‌بان‌ها هم گل بخورند. تیم‌هایی هستند که 30، 40 و حتی 50 گل خورده‌اند.
تیمی که 50 گل می‌خورد خیلی ضعیف است.
تیم‌های مدعی هم کم گل نخورده‌اند. بین آنها تیم‌هایی هستند که 20 گل هم خورده‌اند. هم تیم سطح پایین داریم و هم تیم سطح بالا. کسی هم زیاد که گل می‌خورد، به این معنی نیست که دروازه‌بان ضعیف است. به هر حال خط حمله و خط دفاع‌ تیم‌ها هم مهم هستند.
شما امسال کلین‌شیت داشتی یا سال‌های قبل هم خوب بودی ولی دیده نمی‌شدی؟
سال‌های پیش که در شهرداری بم بودم، کمترین گل خورده را داشتم. سه چهار هفته کلین‌شیت داشتم بعد گل می‌خوردم و دوباره چند بازی گل نمی‌خوردم.
قبل از اینکه کردستان در لیگ فوتبال زنان تیم داشته باشد، تصور این بود که کردها برای فوتبال زنان خیلی سختگیر باشند. نگاه مردم به فوتبال زنان چطور است؟
شاید باورتان نشود اما به جرأت می‌توانم بگویم، هیچ جا مثل کردستان نیست. احترامی که آنها به ما می‌گذارند، در شهرهای دیگر نمی‌گذارند. نمی‌خواهم شهرهای دیگر را زیرسؤال ببرم، مردم همه شهرها قابل احترام هستند و به ما لطف دارند. در همه شهرها نسبت به سال‌های قبل احترام زیادی به بازیکنان زن می‌گذارند. اما در کردستان وضعیت فرق می‌کند. مردم اینجا چیز دیگری‌اند.
مردم کردستان چه کار می‌کنند که بقیه نمی‌کنند؟
کوچک‌ترین اتفاق این است که وقتی برای خرید به یک مغازه می‌رویم و متوجه می‌‌شوند ما بازیکنان تیم فوتبال وچان هستیم،   تخفیف می‌دهند.
برای تماشای بازی هم می‌آیند؟
امسال تعداد تماشاگران خیلی کم شده. آب‌وهوای اینجا خیلی سرد است. مدام برف و باران می‌آید. به‌خاطر همین تماشاگران خیلی کم می‌آیند. ولی پارسال خیلی خوب بود. برای هر بازی هزار نفر در استادیوم بودند. پارسال تیم در مریوان بود. مریوان در مقایسه با سنندج هوای گرم‌تری دارد.
تماشاگران مرد هم می‌آیند؟
نه متأسفانه امسال اجازه نمی‌دهند هیچ مردی وارد استادیوم شود، نه مربی مرد، نه عکاس مرد و نه تماشاگر مرد نمی‌توانند درموقع بازی  باشند.
چند سال بم بازی کردی و الان هم که سنندجی. خانواده چطور قبول می‌کند که هر سال یک شهر باشی؟ معمولا به دختران 20 ساله خیلی سخت می‌گیرند.
خانواده من در همدان زندگی می‌کنند. امسال در سنندج با بچه‌ها در هتل می‌مانیم. سال‌های قبل هم در بم در هتل می‌ماندیم. هزینه‌ها با خود باشگاه است ولی زندگی در هتل خیلی سخت است. من از 9سالگی وارد ورزش شدم و از 14سالگی دور از خانواده‌ام. هر بار که می‌خواهم از آنها دور شوم، گریه می‌کنیم. دلتنگی خیلی اذیت می‌کند ولی برای هدفی که دارم باید تحمل کنم.
چه هدفی؟
دوست دارم که رکوردم را بهتر کنم. دلم می‌خواهد با تیم وچان قهرمان لیگ شوم. بعد  لژیونر شوم. آرزویم این است که به یک تیم اروپایی بروم اما می‌دانم که کار سختی است.
حتما سقف آرزویت این است که بتوانی در یک تیم ترکیه‌ای بازی کنی؟ 
ترکیه از نظر سطح بازی خیلی بالاتر از ماست. آرزوهای من خیلی بزرگ‌تر است. دوست دارم در بارسلونا و لیورپول بازی کنم. اما برای رسیدن به این آرزوهای بزرگ باید اول به آرزوهای کوچک‌تر برسم.
گلنوش خسروی در ترکیه بازی می‌کند، با او در ارتباط هستی؟
خیلی از او و بازی‌ها و مسابقاتش خبر نداریم. از کانال‌های تلگرامی از او خبر می‌گیریم. در مسابقات تاجیکستان هم گلنوش را دیدیم. از شرایطش راضی است.
برای رسیدن به این آرزوها باید ارتباطاتی هم داشته باشی. کسی هست که کمکت کند؟
ان‌شاءالله ماه‌های آینده خبرهای خوبی می‌شود.
از الان می‌شود گفت زهرا خواجوی دومین لژیونر فوتبال زنان ایران در ترکیه است؟
ان‌شا‌ءالله .



بهترین دروازه‌بان چقدر دستمزد دارد؟
دستمزد ما اصلا قابل مقایسه با دستمزدی که بازیکنان مرد می‌گیرند، نیست. ما خیلی کم پول می‌گیریم. درآمدمان با خرجمان یکی نیست. خیلی وقت‌ها از جیب هم خرج می‌کنیم و خانواده‌هایمان کمک می‌کنند. بهترین‌های ما 100میلیون تومان می‌گیرند.
از دروازه‌بانی هم الگو‌برداری می‌کنی‌؟
  الگوی اصلی من نویردروازه‌بان آلمانی است. بازی‌های مهدی رحمتی، علیرضا بیرانوند و پیام نیازمند را هم می‌بینم. در یک فصل حتما هشت نه بازی‌ای را که اینها دروازه‌بان هستند، با دقت تماشا و بازی را آنالیز می‌کنم.
سبکت به کدام یک نزدیک‌تر است؟
به پیام نیازمند.
به همانی که می‌خواهی رکوردش را بشکنی؟
 بله 35دقیقه دیگر باید دروازه را بسته نگه دارم. جمعه این هفته با شهرداری بم بازی داریم. کار سختی است. شهرداری تیم سابق من است. با تفاضل گل، بالاتر از وچان است. نتیجه این بازی هم قهرمان نیم فصل را مشخص می‌کند و هم تکلیف رکورد من را.
وضعیت شما در تیم ملی چطور است؟
من دروازه بان تیم بزرگسالانم. از مسابقات انتخابی المپیک حذف شدیم و فعلا اردو و برنامه خاصی نداریم.
در این مدت تیم ملی مربیان مرد داشت، حضور آنها چقدر تأثیرگذار است؟
خیلی. در این چند ماهی که ما مدیرفنی و مربی مرد داشتیم، خیلی اتفاقات خوب افتاد. هم آقای حسین عبدی و هم آقای محمد حبیبی خیلی به پیشرفت ما کمک کردند.
این تعریفی که از مربیان مرد می‌کنی، این شائبه را ایجاد می‌کند که مربیان زن خوب نیستند.
نه منظورم این نیست که مربیان زن خوب نیستند. به هر حال مربیان مرد تجربه بیشتری دارند، هم خودشان بازیکن بوده‌اند و هم اینکه دنیا دیده‌ترند. حضور آنها سرعت پیشرفت ما را بیشتر می‌کند.


 از 14سالگی دور از خانواده‌ام. هر بار که می‌خواهم از آنها دور شوم، گریه می‌کنیم. دلتنگی خیلی اذیت می‌کند ولی برای هدفی که دارم باید تحمل کنم





وریا غفوری بازیکن استقلال تهران در تمرین تیم فوتبال زنان وچان کردستان در کنار زهرا خواجوی، دروازه بان این تیم

این خبر را به اشتراک بگذارید