اهالی روستاهای اطراف کارون 3 چشم به راه جاده

بعد از افتتاح سد کارون3 در سال ۸۳، راه‌های روستایی دهستان دنباله‌رود دهدز از توابع شهرستان ایذه زیر آب رفتند و مسیر ارتباطی حدود ۱۵ هزار نفر قطع شد و حالا حدود 15 سال است که مردم منطقه منتظر اقدام مسئولان و ایجاد راه‌های جایگزین هستند تا معضل تردد آنها برطرف شود.

به گزارش ایرنا، مهم‌ترین جاده برای مردمی که در محاصره آب قرار گرفته‌اند، جاده‌ای است که از کنار دریاچه عبور و تمام روستاهای منطقه را به راه اصلی وصل می‌کند. نقطه شروع این جاده در کیلومتر ۲۵ محور ایذه - دهدز قرار دارد. چهاردِه اولین روستایی است که این جاده از آن عبور می‌کند و باجول، گویله، جوکار، کتف گوشه، شیوند، غریبی‌ها و سادات‌ حسینی دیگر مناطقی هستند که از وجود این جاده بهره‌مند می‌شوند.


راه ارتباطی قطع شده است

یکی از اهالی منطقه دنباله‌رود دهدز در این باره گفت: سال ۸۳، بدون آن‌که فکری به حال مردم روستاهای این منطقه شود، با شتابزدگی سد کارون3 افتتاح شد و چند هزار ساکن منطقه در یک جزیره زندانی شدند چون تمام راه‌های ارتباطی قطع شدند.

«علی فرهادی» افزود: طبق قانون باید یک راه جایگزین برای رفت و آمد مردم منطقه ایجاد و سپس به افتتاح سد اقدام شود، اما با سهل‌انگاری و نادیده گرفتن مردم محروم دنباله‌رود، بزرگ‌ترین سد ایران را افتتاح کردند و ما را در تنگنای شدید ارتباطی قرار دادند.

وی بیان کرد: قرار بود مدت کوتاهی مردم به وسیله بارج (یک وسیله حمل ‌و ‌نقل دریایی) رفت و آمد کنند، اما از افتتاح این سد تاکنون بیش از ۱۵ سال می‌گذرد و اقدامی انجام نشده است. فرهادی از کشته شدن چند نفر به دلیل غیرایمن بودن بارج‌ها گفت و ادامه داد: بعد از گذشت ۶ سال از حادثه گدار شهپیر و غرق شدن ۱۲ زن و بچه خردسال، هنوز داغ آنها در دل همه مردم ایذه و دهدز تازه است. وی تاکید کرد: سال‌هاست که ما در یک جزیره حبس شده‌ایم و در طول روز فقط چند بار مجال خارج شدن از این محدوده جزیره‌مانند را داریم، آن‌ هم با ترس و لرز که نکند دوباره حادثه گدار تکرار شود.


از یک نیاز اولیه محروم هستیم

دهیار روستای شیوند دهدز نیز در این زمینه اظهار کرد: بیش از ۱۵هزار نفر در دهستان دنباله‌رود دهدز زندگی می‌کنند که خواسته اصلی آنها احداث جاده دسترسی است؛ خواسته‌ای بسیار بدیهی و منطقی. «علی کیانی» از مشکلات پیش آمده برای مردم منطقه به واسطه نبود جاده دسترسی انتقاد کرد و افزود: در یک سال اخیر 2 کودک 5 و ۱۳ ساله از روستاهای سادات ‌حسینی و سادات ‌موسوی به خاطر نبودن راه دسترسی مناسب و تاخیر در رسیدن بارج‌هایی که در روز فقط چند بار بین روستاها رفت و آمد می‌کنند، جان خود را از دست داده‌اند.

وی گفت: رسیدن فصل برداشت محصولات همیشه برای کشاورزان نویدبخش و شادی‌آفرین بوده، اما کشاورزان و باغداران دنباله‌رود 15 سال است که با رسیدن فصل برداشت باید دلهره خراب شدن محصولات خود را داشته باشند. حمل ‌و ‌نقل محصولات کشاورزان فقط به وسیله بارج‌ انجام می‌شود. به دلیل فرسودگی این وسایل، هر لحظه امکان خراب شدن آنها وجود دارد و ممکن است از تردد بین روستاها باز بمانند و محصول روی دست کشاورز بماند.

کیانی ادامه داد: شیوند و روستاهای اطراف آن به خاطر داشتن جاذبه‌های گردشگری فراوان همیشه در طول سال شاهد حضور خیل گردشگران به این منطقه بوده‌اند، اما چند سال است که گردشگران به دلیل ناکافی بودن بارج‌ها و تردد آنها در ساعات مشخص و محدود در طول شبانه‌روز، از سفر خود پشیمان می‌شوند و دیگر پشت سر خود را هم نگاه نمی‌کنند. دهیار شیوند افزود: ما از زیرساخت‌های اولیه هم محروم هستیم و زمانی که مشکلات گردشگران را می‌بینیم، فقط شرمنده آنها می‌شویم.


لزوم تعریف یک پروژه ملی

در این میان فرماندار ایذه گفت: جاده‌ای که در حاشیه سد کارون3 قرار دارد، می‌تواند به عنوان مسیر دوم جاده ایذه به لردگان مورد استفاده قرار بگیرد و حتی مسیر دوم دسترسی استان‌های خوزستان و چهارمحال و بختیاری تلقی شود. «مصطفی سمالی» از تلاش برای گرفتن اعتبار به منظور احداث این جاده سخن گفت و ادامه داد: در سفر اخیر رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور به خوزستان، توضیحات کافی در مورد این جاده به وی داده شد و در حال حاضر نیز مشغول رایزنی برای گرفتن اعتبار برای ساخت آن هستیم. وی اظهار کرد: این جاده در محدوده سد کارون3 است و به طور منطقی باید وزارت نیرو بودجه احداث آن را تامین کند، اما وزارتخانه مذکور از زمان افتتاح سد بودجه‌ای برای این منظور در نظر نگرفته است.


۵۳ کیلومتر راه؛ کل خواسته اهالی

همچنین، رئیس اداره راه و شهرسازی دهدز بیان کرد: جاده‌ای که روستاهای دنباله‌رود دهدز را به جاده اصلی متصل می‌کند، تا مرز خوزستان و چهارمحال و بختیاری ۵۳ کیلومتر طول دارد. «ماشاءالله محمدی» افزود: 7 کیلومتر از این جاده تا روستای چهاردِه توسط اداره راه و شهرسازی در حال تکمیل است و بقیه آن باید توسط وزارت نیرو اجرا شود.

طبق قانون، هر جاده‌ای که در حاشیه دریاچه قرار داشته باشد، جزو راه‌های جایگزین محسوب می‌شود و تکمیل آن با وزارت نیرو است. وی با اشاره به مسیرشکافی این جاده در سال ۸۳ توسط پیمانکار آب‌نیرو گفت: در آن زمان حدود ۷۰ درصد کارهای مربوط به زیرسازی این جاده انجام شد، اما به دلیل پرداخت نشدن مطالبات، پروژه در سال ۸۴ تعطیل شد و تاکنون نیز اقدامی در رابطه با آن صورت نگرفته است.

رئیس اداره راه و شهرسازی دهدز ادامه داد: این جاده، بعد از عبور از سادات حسینی، به سمت روستاهای بارز و شوار چهارمحال و بختیاری می‌رود و این استان را به خوزستان متصل می‌کند. محمدی ادامه داد: در صورت تکمیل این جاده می‌توان آن را به عنوان یک محور جایگزین برای مواقع انجام تعمیرات و... مورد استفاده‌ قرار داد، بدون آن‌که خللی در ارتباط بین خوزستان و استان‌های مرکزی کشور ایجاد شود.