گذری بر سرزمینهای جنوب؛ تجلی حماسه و مقاومت
از کارون، با خون و جنون
مناطق عملیاتی جنوب را قرار نیست با مرزهای غرب و شمال غرب مقایسه کنیم اما از حق نگذریم، جنوب ایران بزنگاه حضور رزمندگانی است که شجاعت و دلاوری را با تاریخ جمهوری اسلامی گره زدهاند. تراکم مناطق با نام و نشان کار را برای ما سخت کرده است، اما قصد داریم چند یادمان و منطقه عملیاتی متفاوت را برای شما معرفی کنیم.
پادگان دوکوهه
دوکوهه، نامی آشناست برای آنهایی که دل در گرو مناطق جنوب دارند. ساختمانهایی که هرچه از فضای خاص و عجیبش حرف بزنیم، قطرهای از دریا هم نمیشود. پادگانی که در 4کیلومتری شمالغرب شهر اندیمشک قرار گرفته؛ پادگانی از جنس متوسلیان، همت، چراغی، کریمی، دستواره، وزوایی، موحد دانش؛ پادگانی از نور.
دهلران
بعید است سخن از مبارزه با ضدانقلاب به میان آید و دهلران و ایلام به فراموشی سپرده شود؛ دهلرانی که 4بار به اشغال بعثیها درآمد و هربار
بازپس گرفته شد. در ورودی این شهر که در مسیر جاده مهران به اندیمشک واقع شده، دو منظره جلب توجه میکند؛ یکی مقبره پنج شهید گمنام و دیگری تصاویر شهید امینیان و شهید هدایت صحرایی.
فتحالمبین
و اما فتحالمبین؛ منطقهای که عملیاتی با همین نام و با رمز «یا زهرا(س)» در آغازین روزهای سال61را در خود دید. شمالغربی شوش و غرب رودخانه کرخه، مهمان هشت شهید گمنام است. قطعا اگر قصد سفر به جنوب و مناطق جنگی را دارید، این حال و هوا را از دست ندهید.
فکه
رملهای خاطرهانگیز؛ سرزمینی در خوزستان که در والفجر مقدماتی میزبان مجروحان و شهدای لشکر 27محمد رسولالله(ص) و لشکر31عاشورا بود. خاکهایی که نمیتوانند در برابر شهدایی چون حسن باقری، مجید بقایی، آوینی، محمودوند و دیگر پاکباختگان، نرم و روان نباشند.
کانال کمیل و حنظله
کانالی پیچیده به طول 90کیلومتر و عرض 5متر و ارتفاع 4متر در منطقه شرهانی. فیلمهای دفاعمقدسی را دیدهاید که با یک تیربار، چند نفر نقش زمین میشوند؟ این خصوصیت قطعی کانال کمیل و حنظله است که هنوز بوی خون و جانفشانی میدهد. در اینجا، حدود 300نفر از یک گردان با تیر مستقیم دشمن، شهید شدند.
چزابه
در شمال غربی شهر بستان، منطقهای را خواهید دید که بین هور و تپههای رملی، حالتی شبیه به گلوگاه دارد؛ موقعیتی استراتژیک برای دستیابی به بستان و سوسنگرد. «چزابه»، عملیاتهایی چون طریقالقدس و والفجر6 را بهخود دیده است؛ یادمانی از غرور و رشادت.
دهلاویه
اگر در شمالغربی سوسنگرد قدم بگذارید، روستایی را خواهید دید که با برجی خاص در نقطهای خاطرهانگیز نظر شما را جلب خواهد کرد. یادمانی مزین شده به آثار و زندگینامه شهید چمران. دهلاویه نامی آشناست برای آنها که مصطفی چمران را میشناسند. منطقهای که در سال85 نیز میزبان رهبر انقلاب بود.
مزار شهدای هویزه
مزاری با عطری شبیه عطر کربلا؛ منطقهای که رشادت و شهادت شهید علمالهدی و رزمندگان دیگر را به چشم دیده است. خاکی که به خونافتادن رزمندگان لشکر16زرهی ارتش قزوین را ثبت کرده است. به جنوب که میروید، حس جانکاه و غرورآفرین این مزار در 25کیلومتری هویزه را از دست ندهید.
طلائیه
طلائیه را بیشتر با دشت آزادگان میشناسند؛ منطقهای با مختصات جغرافیایی خاص در مرز با عراق که در عملیات بدر و خیبر برای حفظ جزایر مجنون در طول جنگ از اهمیت خاصی برخوردار بود. خاک طلائیه بهزعم خیلی از مردم، با دل آجین است. دلیل را باید از خون شهدایی مثل حمید باکری و همت پرسید.
شلمچه
نزدیکترین نقطه مرزی به بصره و یکی از مهمترین محورهایی که در ماههای اول، مورد تهاجم بعثیها قرار گرفت؛ منطقهای به وسعت 75کیلومترمربع. اگر میخواهید حس و حال تمام دفاعمقدس را یکجا داشته باشید، به طلائیه بروید؛ یادگاری از بیتالمقدس، رمضان، کربلای4، 5و 8، بیتالمقدس و... .