کودکان کار در شهر‌ها بیشتر دیده می‌شوند
حناچی: شهرداری تهران از نظر قانونی به‌طور مستقیم وظیفه‌ای در این حوزه ندارد اما فعالیت در این زمینه را جزو مسئولیت‌های اجتماعی خود می‌داند
محمد سرابی/ خبرنگار
پدیده کودکان کار در همه نقاط کشور وجود دارد اما در شهر‌ها و مخصوصا در خیابان‌هایی که خودرو‌ها پشت چراغ قرمز ایستاده‌اند و عابران با عجله از پیاده‌روی شلوغ می‌گذرند این کودکان بیشتر به چشم می‌آیند. آنچنان که می‌توان به نام آنها یک کلمه دیگر هم اضافه کرد؛ «کودکان کار شهر» شهردار تهران در مراسم روز جهانی مقابله با کار کودک که با چند روز تأخیر در تالار ایوان شمس برگزار شد، به همین نکته اشاره کرد و گفت: کودکان کار محصول شرایط اجتماعی و اقتصادی هستند و ناخواسته به این سمت کشیده می‌شوند. شرایط این کودکان در کلانشهرها وضعیت حادتری دارد؛ در کلانشهرها همه آمارها به‌دلیل تمرکزگرایی افزایش می‌یابد چون عرصه بیشتری از فعالیت در یک مساحت کوچک زمین وجود دارد. پیروز حناچی با اشاره به اینکه خشونت کودکان در خیابان نیز از مسائلی است که کودکان را تهدید می‌کند، گفت: تأثیرات این موضوع به‌طور بالفعل چهره ناامن به شهر می‌دهد و به‌شکل بالقوه مشکلات بعدی را به‌وجود می‌آورد. شرایط اقتصادی حاد، این چرخه را سریع‌تر به گردش درمی‌آورد و نزول خانواده‌های شهری به زیر خط فقر نیز عامل فزاینده است. حناچی در این‌باره اظهار کرد: در قوانین موضوعه کشور سازمان بهزیستی متولی این امر است و شهرداری تهران از نظر قانونی به‌طور مستقیم وظیفه‌ای در این حوزه ندارد، اما فعالیت در این زمینه را جزو مسئولیت‌های اجتماعی خود می‌داند و در کنار سازمان‌های مسئول و مؤسسات مردم‌نهاد ایستاده است. البته این موضوعات در بسیاری از کشورهای جهان از وظایف شهرداری‌هاست و ما هم در این میان نقش تسهیل‌گری خواهیم داشت.
شهردار تهران تأکید کرد: یکی از وظایف تعریف‌شده در شهرداری تهران به‌عنوان یک نهاد عمومی تلاش برای پرداختن به آسیب‌های اجتماعی است که کودک کار یکی از این آسیب‌ها شمرده می‌شود. هرچند شرایط ما در انجام وظایف اصلی و محوله خودمان نیز سخت است، اما می‌توانیم به همراه همکارانم در معاونت فرهنگی و اجتماعی و از طریق ایجاد مراکز پرتو و بهاران مقابله با کار کودک را دنبال کنیم تا در آینده جلوی تبعات ناشی از حضور کودکان در خیابان‌ها و محیط‌های ناامن شهری را بگیریم. معاون فرهنگی و اجتماعی شهردار تهران نیز در این مراسم با اشاره به اینکه عبارت کودک کار عنوان درستی نیست، گفت: شیوه اصلی این است که کودک نباید کار کند. «محمدرضا جوادی یگانه» تأکید کرد: آنها باید در این دوره آموزش ببینند تا در دوره بزرگسالی آماده ورود به بازار کار شوند. به همین منظور مراکز پرتو کمک می‌کنند تا کودکان آموزش دیده و برای کار در سنین بالاتر توانمند شوند. او با تأکید بر اینکه آمار مشخصی از این کودکان وجود ندارد، گفت: آمارها حاکی از آن است که بین ۱۴ تا ۱۵هزار نفر کودک کار داریم و بیشتر آنها هم تابعیت غیرایرانی دارند. کودکان کار متولی واحدی ندارند و بخشی از امور آنها مربوط به آموزش و پرورش و بخش دیگر آن مربوط به بهزیستی است. باید سازمان‌ها و تشکیلات مردمی را تقویت کنیم و به جای اینکه مردم کمک‌های خود را به کودکان کار بدهند و نفع آن را افراد سودجو ببرند به خیریه‌ها بدهند تا درنهایت نفع آن به نیازمندان برسد.
یکی از هر 10کودک
سازمان بین‌المللی کار و سازمان ملل متحد در سال٢٠٠٢ باتوجه به گستردگی پدیده کار کودکان، روز دوازدهم ژوئن را برای این پدیده نامگذاری کردند. هم‌اکنون کودکانی که به‌طور مداوم به‌کار گرفته می‌شوند، از آموزش باز می‌مانند و دوران کودکی‌شان را درک نمی‌کنند، کودک کار شمرده می‌شوند و بین ۵ تا ١٧سال سن دارند. از هر ١٠کودک در جهان یکی کودک کار به‌حساب می‌آید. طبق بررسی‌های یونیسف در کشورهای توسعه‌نیافته، از هر ۴کودک یک نفر کودک کار است. در ایران نیز براساس آمار مرکز مطالعات راهبردی وزارت کار، از حدود ٩میلیون کودک ایرانی، 409هزار نفر کودک کار شناخته شده‌اند؛ این موضوع ارتباط مستقیمی با فقر در خانواده‌ها دارد و تعداد بالایی از آنها نیز از تابعیت ایرانی برخوردار نیستند. درصد قابل‌توجهی از این کودکان در خیابان کار می‌کنند و علاوه بر گلفروشی، به زباله‌گردی و فال‌فروشی نیز مشغولند.
