شبکه یاری کودکان کار همزمان با دوازدهم ژوئن، روز جهانی مبارزه علیه کار کودک بیانیه‌ای را صادر کرده و در آن با اشاره به شعار «کودکان نباید کار کنند، باید به رؤیاهایشان بپردازند» نوشته است: «اگر بخواهیم به شعار آرمان‌گرایانه خود، یعنی جایگزینی فرصت رؤیاپردازی به‌جای کار برای کودکان در کشور خودمان بازگردیم، می‌بینیم با وجود تمام تلاش‌های اجتماعی صورت گرفته توسط تشکل‌های غیردولتی برای کاستن از رنج کودکان کار، سیاست‌ها و سمت‌گیری‌های کلان اقتصادی - اجتماعی کشور، مسیری معکوس را در پیش گرفته‌اند.»
به گزارش همشهری، در بخش دیگری از این بیانیه آمده است: «در شرایطی که در اثر سرگردانی فکری و استیصال تئوریک، حداکثر واکنشی که از سوی متولیان امر در عرصه حمایت از کودکان کار شاهدیم، پهن کردن سفره مرحمت و یا متوسل شدن به روش‌های غیرقانونی و خشنی نظیر دستگیری و جمع‌آوری کودکان از سطح شهر است، چگونه می‌توان به افق باز رهایی کودکان از چرخه کار دل بست؟ درحالی‌که حتی آیین‌نامه حمایت اجتماعی از کودکان کار مصوب سال۱۳۸۴، که مورد وثوق بسیاری از دستگاه‌های ذیربط و تشکل‌های غیردولتی فعال در این عرصه بوده، همچنان به فراموشی سپرده شده است.» همچنین در بخش دیگری از این بیانیه آمده است: «در چنین شرایطی، بدون اندیشیدن به عوامل به‌وجود آورنده فقر و نابرابری در گستره‌ای وسیع و نیز بدون تلاش برای تغییر مسیر گردش ثروت و سرمایه و توازن بخشی بر روابط نامتوازن نیروی کار و سرمایه، چگونه می‌توان سخن از رؤیای پایان کار کودکان به میان آورد؟ فاصله گرفتن از رویکردهای نابرابر اقتصادی و سمت‌گیری درجهت رویکردهای مشارکتی و عدالت محور در اداره امور، مسیری است که به‌واسطه ظرفیت‌های مشارکتی و حس اطمینان خاطری که در جامعه ایجاد می‌کند، موجب بسط و استقرار عدالت اجتماعی، تقویت حس تعلق خاطر همگانی، بلوغ فکری جمعی و تحکیم همبستگی ملی میان همه گروه‌های اجتماعی، به‌ویژه در میان گستره وسیع کشاورزان و کارگران که اصلی‌ترین نقش آفرینان عرصه تولید و استقلال اقتصادی کشور هستند می‌شود که در پرتو آن می‌توانیم روزگار بهتری، توأم با آرامش خاطر و برخورداری از حق آموزش، امنیت، بازی، تفریح و فرصت‌رؤیا‌پردازی را به جای کار برای همه کودکان کشورمان شاهد باشیم.»
کودکان‌کار و رؤیاهای جامانده
در همینه زمینه :
