قدم‌زدن در میان درخت‌ها

نورا عباسی


«درخت با جنگل سخن می‌گوید، علف با صحرا، ستاره با کهکشان و من با تو سخن می‌گویم...»؛ برای من این شعر جزو آداب حضور در جنگل و قدم زدن در میان درختان اهل شمال است. قدم زدن و نگاه کردن به درختانی که سال‌ها در سکوت، ایستاده و لبخندی سبز نثار هم می‌کنند، حاصلی جز آرامش ندارد.

شاید بسیاری، روزهای برگ‌ریزان پاییز را زمانی ایده‌آل برای سفر در جنگل و پر کردن چشمان از رنگ‌های نارنجی و قرمز بدانند، اما نباید از لحظات هوس‌انگیز جنگل‌ها در روزهای بهار و تابستان چشم‌پوشید؛ روزهایی که آفتاب ظهر تلاش می‌کند تا با هر ترفندی خود را از میان برگ‌های در هم تنیده عبور دهد و راهی برای دیده شدن، باز کند.

اگر بخواهیم از میان تمام مسیرهای جنگلی برای قدم زدن چند مورد را در اینجا ثبت کنیم، ترجیح بر گفتن جغرافیای شناخته شده است تا مبادا معرفی مسیری بکر در دل جنگل، آن محل را در معرض آسیب قرار دهد.

جنگل گیسوم



هم‌نشینی ساحل دریا با درخت‌های جنگل؛ این منظره‌ای است که با قدم‌زدن در جنگل گیسوم در برابر دیدگان ظاهر می‌شود. این جنگل در ۱۸کیلومتری مسیر تالش به رشت قرار دارد و اگر از تهران می‌خواهید به سمت این جنگل بروید باید نزدیک به 5ساعت رانندگی کنید. درختان بلند قامت در دو سوی جاده منتهی به ساحل گیسوم، جزو جاذبه‌های چشم‌نواز این مسیر جنگلی هستند که با قدم زدن می‌توان سبزی درهم تنیده درختان را به همان پررنگی جنگل گیسوم در ذهن ثبت کرد.

ارسباران



منطقه ارسباران با دشت‌های گشوده سال‌هاست که میزبان گردشگران طبیعت‌ است. قره‌داغ، آرازبار و قراچه‌داغ نام‌‌هایی هستند که بر این منطقه گذاشته شده، اما این روزها این منطقه سرسبز و کوهستانی به نام ارسباران شناخته می‌شود. این منطقه کوهستانی در آذربایجان ‌شرقی قرار دارد و نزدیک به ۳۹هزار هکتار از زمین‌های این منطقه به‌عنوان پارک ملی ثبت شده‌ است. منطقه ارسباران از سمت شمال به رود پرخروش ارس، از شرق به شهرستان مشگین‌شهر و مغان، از غرب به شهرستان مرند و تبریز و از جنوب به سراب و اوجان منتهی می‌شود. جنگل‌ها و دشت‌های این منطقه فضای مناسبی برای قدم زدن دارند و جنگل فندقلو را می‌توان به‌عنوان یکی از جنگل‌های بکر این منطقه نام برد. در حین عبور از طبیعت چشم‌نواز ارسباران می‌توان طعم فندق تازه را چشید و از محل زندگی مارال‌ها عبور کرد.

جنگل راش



این جنگل در جاده فیروزکوه و حوالی شهرستان سوادکوه قرار دارد و به دور از شلوغی دیگر نقاط شمال، در آرامشی خاص غوطه‌ور است. برای رسیدن به جنگل راش سوادکوه، باید در جاده فیروزکوه به سمت روستای سنگده حرکت کنید و بعد از عبور از روستا آماده دیدن درخت‌های راش به بلندی 40متر باشید. فصل پاییز را می‌توان بهترین فصل برای دیدن زیبایی‌های این جنگل و قدم‌زدن در آن پیشنهاد داد؛ چرا که زرد و نارنجی‌های درخت راش به خوبی می‌توانند تمام روحیات یک طبیعت‌گرد را عوض کنند.

جاده خلخال به اسالم



یک جاده رؤیایی که هر ایرانی اگر آن را ندیده باشد، حتما وصفش را شنیده است. این مسیر جدا از جاده زیبایش چند سالی است که به پاتوق طبیعت‌گردها تبدیل شده است و دوستداران طبیعت مسیر خلخال به اسالم را از دل جنگل‌ طی می‌کنند. برای عبور از این مسیر معمولا پیشنهاد می‌شود که بر امکانات تورهای گردشگری تکیه و از حوادث احتمالی پیشگیری شود. برای پیاده روی در  این مسیر جنگلی حداقل 3 روز باید زمان بگذارید و با آرامش از میان مه و جنگل عبور کنید.

جنگل ابر



همین نامگذاری شاعرانه این منطقه کافی است تا هر طبیعت‌دوستی را برای قدم زدن در جنگل ابر وسوسه کند. این منطقه جنگلی، اقلیم خشک مرکز ایران را از آب و هوای مرطوب شمال کشور جدا می‌سازد. برخلاف خشکی استان سمنان وقتی به سمت شاهرود بروید، با جنگل ابر روبه‌رو می‌شوید. بهترین زمان برای قدم زدن در محل تلاقی‌ درخت‌ها و ابرها از اوایل اردیبهشت تا قبل از شروع فصل پاییز است و قبل از رفتن به این جنگل‌نوردی حتما باید آب و هوا را چک کنید تا مبادا تجربه تلخی از بارندگی در جنگل را در ذهنتان ثبت کنید.

سی‌سنگان



این پارک جنگلی از شمال به دریای خزر راه دارد و از جنوب به کوه‌های البرز تکیه زده است. تاریخ افتتاح سی‌سنگان به روزهای دور 1344 بازمی‌گردد و بلوط و شمشاد، ساکنان اصلی این پارک جنگلی هستند. بهار بهترین فصل برای قدم زدن در میان دالان‌ درختان و نگاه کردن به آسمانی است که شاخه‌های درخت بلوط آن را سبزپوش کرده‌اند.