انجمن علمی رواندرمانی ایران با انتشار بیانیهای از فعالیتها و اقدامات سیدحسن قاضیزاده هاشمی وزیر سابق بهداشت تجلیل کرد.
در بخشی از این بیانیه آمده است: «بیتردید، دوره مدیریت شما در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از حیث توجه به سلامت روانیـ اجتماعی، دورهای متمایز و منحصربهفرد بوده است. درحالیکه سلامت روان، براساس شیوع و بار ناشی از مشکلات و اختلالات روانی باید در صدر اولویتهای نظام سلامت باشد، همواره و بهطور مزمن مورد غفلت و بیتوجهی قرار داشته است. توجه خاص شما به سلامت روان امری خجسته بود که باعث شد برای نخستینبار این موضوع بهعنوان یکی از حقوق بنیادین شهروندان وارد گفتمان اجتماعی کشور شود. در دوره وزارت شما، موضوع سلامت روانیـ اجتماعی توانست از سایه غفلت همیشگی بیرون بیاید و شاهد تأکید و تلاشتان در جلب توجه آحاد مردم، سیاستگذاران و مسئولان و بخشهای مختلف جامعه به این موضوع بودیم. در این دوره، برخورداری از سلامت روان، بهعنوان حق شهروندان و مطالبه بنیادین جامعه از حاکمیت، مطرح و تلاش شد تا در کنار اجرای برنامههای پیشین و جاری در این حوزه، زمینه برای گامهای اساسیتر نیز فراهم شود.»
همچنین در بخش دیگری از این بیانیه آمده است: «تعیین جایگاه مشاور وزیر در امور سلامت روان، تشکیل معاونت اجتماعی وزارت بهداشت، حمایت از گسترش خدمات سلامت روان و دسترسی گروههای نیازمند به آن، تعریف رواندرمانیها و خدمات غیردارویی این اختلالات در زمره خدمات سلامت و پوشش بیمهای آنها، افزایش پوشش جمعیتی خدمات سلامت روان بهویژه با توجه خاص به نیازهای جمعیت محروم و حاشیهنشین، کاهش سهم پرداختی بیماران در فرایندهای درمان و تلاش برای پوشش بیمهای این خدمات، کوشش برای ساماندهی آموزش و ارائه خدمات بالینی روانشناسی، جذب و بهکارگیری کارشناسان سلامت روان در نظام شبکه، افزایش دسترسی و پوشش خدمات سلامت روان در مناطق شهری، گسترش مراکز خدمات سلامت روان جامعهنگر، افزایش چشمگیر مراکز کاهش آسیب اعتیاد، راهاندازی سامانه ثبت اطلاعات مراکز درمان مصرف مواد، تغییر کاربری و افزایش چشمگیر تختهای بستری روانپزشکی در بیمارستانهای عمومی و استانداردسازی بخشها و اورژانسهای روانپزشکی بخشی از برنامههایی بودهاند که در زمان مدیریت شما آغاز یا انجام شدهاند تا از درد و رنج مبتلایان به این اختلالات کاسته شود.» در ادامه این بیانیه نوشته شده: «گرچه حوزه سلامت روان همچنان نیازمند توجهی بهمراتب بیشتر از جانب بخشهای مختلف جامعه، دولت و حاکمیت است و گرچه بخشهایی از این اهداف بهدلیل مشکلات ساختاری و ناهماهنگیها و موانعی که وجود داشتند، چنان که باید پیش نرفتند یا به انجام نرسیدند، بدون شک در هیچ دورهای از وزارت بهداشت این میزان توجه به سلامت روانی و اجتماعی وجود نداشته است.»
سلامت روان بهعنوان حق مردم از حاکمیت مطرح شد
در همینه زمینه :