سالمرگ

جلال‌الدین‌محمد بلخی،‌ زاده 604قمری از آن روز که در بزم شعر پارسی سماع کرد و الهامات موزونش به رشته تحریر درآمد برای بسیاری از فارسی‌زبان‌ها و باقی رهجویان مسیر حقیقت در جهان تبدیل به مولانا شد. سلوک باطنی و دیدارش با شمس تبریزی بر جذابیت‌های این شخصیت ادبی افزود. مولانا ‌زاده بلخ خوارزمشاهیان بود و بیشتر عمر خود را در قونیه سپری کرد. اما این واقعیت برهیچ ادیب و ادبیات‌پژوهشی پوشیده نیست که مولانا با داشتن حدود 60 تا 70هزار بیت فارسی و فقط 50بیت شعر به زبان یونانی‌- ترکی، تام و تمام متعلق به ایرانیان است و بس. اشعار او در مقام عرفان و حتی شیوه یافتن آرامش در زندگی به قدری خنیاگر و تأثیر‌گذار است که برخی روانشناس‌ها نیز خواندن اشعار او را برای دوری از دغدغه‌های روزمره به مردم توصیه می‌کنند. مولانا، پس از مدت‌ها بیماری در پی تبی سوزان در غروب یکشنبه ۵ جمادی الآخر ۶۷۲ قمری درگذشت.

جلال‌الدین محمد بلخی معروف به مولانا، مولوی و رومی زاده (‎۶ ربیع‌الاول ۶۰۴، بلخ یا وخش (شهر) از مشهورترین شاعران ایرانی پارسی‌گوی است.