ضرورت تاب‌آوری در زمان زلزله

بهروز بالایی لنگرودی/کارشناس مدیریت شهری



معنای تاب‌آوری این است که شهرمان چقدر در برابر زلزله مقاوم است و پس از زلزله چقدر سریع می‌تواند به وضعیت عادی برگردد. البته ویژگی‌های زلزله تأثیر بسزایی در تاب‌آوری شهر می‌تواند ایفا کند. همانطور که جامعه‌ شهری از زلزله تأثیر می‌پذیرد، می‌تواند روی بازتوانی شهر پس از زلزله تأثیرگذار باشد. آگاهی شهروندان درخصوص زلزله و راهکارهای کسب آمادگی در برابر آن، مشارکت اجتماعی و همچنین اعتماد عمومی در سطح افراد جامعه می‌تواند بر بازیابی و بازتوانی پس از زلزله تأثیر بسزایی داشته باشد. پس از وقوع زلزله، حجم تلفات، تخریب راه‌ها و پل‌ها و ترافیک و همچنین ریزش آوار می‌تواند باعث کندی تحرک امدادگران شود و زمانی به مصدومان‌مان برسند که دیر است؛ بنابراین خودمان نخستین کسانی هستیم که در صحنه‌ حادثه حاضریم و اگر آگاهی کافی داشته باشیم، می‌توانیم به نزدیکان و همسایه‌هایمان کمک کنیم... . در عین حال باید بدانیم تا کجا می‌توانیم کمک کنیم و از کجا به بعد بهتر است بنشینیم و اجازه دهیم سازمان‌های امدادی به کارشان برسند. حضور بی‌دلیل ما در خیابان‌ها باعث ترافیکی می‌شود که تحرک نیروهای امدادی را کند می‌کند. گاهی انجام دادن یا حتی انجام ندادن بعضی کارها در زمان بحران پس از زلزله می‌تواند بسیار تأثیرگذار و ارزشمند باشد؛ مثلاً ترافیک بیش از حد خطوط تلفن باعث می‌شود شهروندان نتوانند از حال عزیزان خود مطلع شوند. این عدم‌اطلاع در بسیاری از مواقع باعث ایجاد سفرهای غیرضروری و نهایت ترافیک می‌شود. ترافیک باعث کندی رفت‌وآمد نیروهای امدادی می‌شود و این کندی رفت‌وآمد می‌تواند منجر به‌خطرافتادن جان دوستان و بستگانمان شود. می‌بینید چطور یک تماس تلفنی غیرضروری می‌تواند باعث به خطر افتادن جان افراد جامعه شود.