پیامآور وحدت
حسین اسرافیلی/ شاعر
از قدیمالایام نعت پیامبر اکرم(ص) جزو مؤلفههای شعر فارسی بوده است. دواوین شعر بزرگان ادب فارسی با توحیدیه و حمد و ثنای پروردگار و نعت پیامبر بزرگوار اسلام شروع میشود. نکته بسیار مهم در اینباره نقش و تأثیر وحدتبخشی است که نام و یاد پیامبر مهربانی دارد. درواقع چه شیعه و چه سنی پیامبر مکرم اسلام، آل و خاندانش را ستودهاند و نام آنها را همراه با درود و سلام و ثنا و صلوات بردهاند.
چه شیعه و چه سنی حرمت خلفا را نگه داشتهاند. از ائمه بزرگوار اسلام و بزرگواریهایشان گفتهاند و در این میان وقتی بهنام مبارک مولیالموحدین علیبن ابیطالب(ع) رسیدهاند، زبان و بیان و شعر و کلام هر دو گروه هیجان و غلیان شگفتی یافته است و هرچه گفتهاند سرشار از عشق و ارادت و مهر و دوستی است.
باعث تعجب و اندوه است که امروز کسانی سعی میکنند به دشمنی با تشیع بپردازند؛ آن هم با نام اسلام! هیچگاه چنین چیزی از سوی هیچیک از اهل سنت پذیرفته نبوده و نیست. برادران سنی ما نماز میخوانند که در تشهد آن صلوات بر پیامبر(ص) و آل او(ع) واجب است. دشمنی با شیعه بدعتی است که مزدوران وهابی بنانهادهاند و با اشکال مختلف طالبان و داعش و...
آن را پیمیگیرند. در سرزمین ما چه بسیارند مناطقی که اهل هر دو مذهب با مهربانی و برادری در کنار هم زندگی میکنند. از خویشان من زوج محترمی هستند که در نقده سکونت دارند.
یکی از آنها شیعه و دیگری سنی است و در تفاهم و همراهی و همدلی زبانزدند. در بسیاری از مناطق کشور ما خانوادههای سنی و شیعه با هم وصلت کردهاند و خویشاندی سببی دارند. این از برکت پیامبر عظیمالشأن اسلام است که عطر نام و یادش گل وحدت میشکوفاند. نگفته پیداست که وهابی جماعت نه دوستدار پیامبرند و نه پیرو آن بزرگوار و هرگز نخواهند توانست در صفوف یکدل و یکرنگ پیروان حضرت محمد(ص) گسست و شکست ایجاد کنند.