قاعده قرآنی اعتصام به «حبل‌الله» و پرهیز از تفرقه در قرآن کریم آمده است: «وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ‌الله جَمِیعًا وَلَا تَفَرَّقُوا»؛ یعنی همه به ریسمان الهی چنگ بزنید و پراکنده نشوید.
مقام معظم رهبری: اینکه می‌فرماید «وَ اعتَصِموا بِحَبلِ‌الله جَمیعاً وَ لاتَفَرَّقوا» خیلی مهم است؛ یعنی در اعتصامِ به حبل‌الله هم که مهم‌ترین کارها‌ست، اجتمعوا؛ [یعنی] اتفاق حتی در اعتصام به حبل‌الله که مظهرش مثلا حج است، مظهرش نمازجمعه است؛ یعنی اجتماع حتی در اعتصام به حبل‌الله مورد نظر قرآن و شریعت اسلامی است
(26/ 6/ 1403).
پذیرش اختلافات و تأکید به اصول مشترک
امتی: مقام معظم رهبری: بله، عقاید مختلفی وجود دارد، مذاهب مختلفی وجود دارد، سلایق مختلفی وجود دارد؛ خب باشد. این سلایق مختلف نباید موجب بشود که ما از نعمت بزرگ اتحاد امت اسلامی محروم بشویم (2/ 2/ 1402).
ملی: مقام معظم رهبری: ما با اتحاد و با ید‌واحده‌بودن مبارزه کردیم، با ید‌واحده‌بودن پیروز شدیم، با ید‌واحده‌بودن تا حالا ادامه داده‌ایم ... اختلافات سلیقه‌ای و سیاسی و این حرف‌ها نباید در وحدت ملی ملت ایران در مقابل دشمنان تأثیری بگذارد(29/ 11/ 1402).
مقابله با دشمن مشترک
امتی: اتحاد دنیای اسلام را حفظ کنیم؛ در آن صورت قدرت‌های متجاوز، قدرت‌های ستمگر و قدرت‌های زورگو نخواهند توانست به دنیای اسلام تعرض کنند، زور بگویند، باج‌طلبی کنند
(11/ 1/ 1404).
ملی: هر ملتی که متحد باشد، هر ملتی که میان خود تنازع و جدال ویرانگر نداشته باشد... آن ملت در مقابل همه دشمنی‌ها شکست‌ناپذیر خواهد شد(7/ 10/ 1379).
حفظ منافع مشترک
امتی: اتحاد به‌معنای این نیست که دولت‌ها یکی بشوند؛ معنایش این نیست که در همه گرایش‌های سیاسی مثل هم فکر کنند. معنای اتحاد دنیای اسلام این است که در درجه اول منافع مشترک را بشناسند؛ در درجه اول بدانند منافع مشترکشان چیست.... دولت‌های اسلامی بایستی به این فکر کنند و در این راه حرکت کنند (11/ 1/ 1404).
ملی: وحدت یعنی چه؟ یعنی در مسائل اساسی کشور، آنجا که پای منافع ملت در میان است، اختلافات مذهبی، اختلافات سیاسی، اختلافات گروهی و اختلافات قومی باید کنار گذاشته بشود، همه باید در کنار هم باشند
(20/ 6/ 1402).
اخوت و برادری
امتی: اینکه می‌گوییم با هم برادر هستیم، در اسلام یک تعارف نیست؛ یعنی حقیقتا مسلمین نسبت به یکدیگر، دارای حق برادری هستند و نسبت به هم طلبکارند؛ همچنان که برادران نسبت به هم، مدیون یکدیگر هستند و باید نسبت به هم، حقوق متقابلی را عمل کنند(28/ 7/ 13688).
ملی: امروز ملت، در چهار‌گوشه ایران... افتخار می‌کند به اینکه زیر سایه اسلام و با عزت اسلام زندگی می‌کند. حتی کسانی که در این کشور متدین به اسلام نیستند - پیروان اقلیت‌های دینی... پیروان ادیان الهی- آنها هم افتخار می‌کنند که همه آحاد ملت، زیر سایه این نظام اسلامی و الهی، برادروار و بامحبت، با یکدیگر زندگی می‌کنند... اما همه در مقابل دشمن متجاوز، زورگو و بدخواه، با کمال سربلندی و افتخار می‌ایستند (27/ 6/ 1375).
مبارزه با عوامل تفرقه و اختلاف
امتی: ما امت اسلامی، ما کشورهای اسلامی و ملت‌های اسلامی در دنیای جدیدی که دارد به‌تدریج شکل می‌گیرد، می‌توانیم جایگاه رفیعی داشته باشیم... اما به یک شرط؛ شرطش چیست؟ اتحاد، نداشتن تفرقه، خلاص‌شدن از شر وسوسه‌های دشمن، وسوسه‌های آمریکا، وسوسه‌های صهیونیست‌ها، وسوسه‌های کمپانی‌ها (22/ 7/ 1401).
ملی: ما عوامل تفرقه را هر چه می‌توانیم باید کم کنیم. البته اختلاف‌سلیقه‌ها وجود دارد، اختلاف‌نظرها وجود دارد، اختلاف روش‌ها و منش‌ها وجود دارد؛ اینها هست، منتها نباید بگذاریم که اینها به جبهه‌گیری در مقابل یکدیگر بینجامد؛ آن انسجام عمومی مردم با این چیزها نبایستی از بین برود
(19/ 10/ 1400).
کفر به طاغوت
امتی: ...کفر به طاغوت لازم است. بدون کفر به طاغوت، تمسک به عروه‌الوثقای الهی امکان‌پذیر نیست. ما کشورها و دولت‌ها و ملت‌ها را به اینکه به جنگ با آمریکا بشتابند، دعوت نمی‌کنیم؛ ما دعوت می‌کنیم که تسلیم آمریکا نشوند. ما دعوت می‌کنیم که با دشمن اسلام و مسلمین همکاری نکنند. یکی از اقسام همکاری‌نکردن همین است که به وسوسه‌های آنها در زمینه وحدت امت اسلامی اعتنا نکنند و امت اسلامی را با اتحاد خودش حفظ کنند (30/ 5/ 85).
ملی: اینکه ملت ایران در مقابل زیاده‌خواهی و زیاده‌گویی آمریکا ایستاده است، این نقطه اصلی اقتدار ملت ایران است.... وعده‌های طواغیت نتوانسته است جمهوری اسلامی را و ملت ایران را فریب بدهد؛ نه وعده‌هایشان ما را فریب داد، نه تهدیدهایشان ما را ترساند... این آن چیزی است که امت اسلامی به آن احتیاج دارد: کفر به طاغوت و ایمان بِالله؛ اگر این شد، فَقَدِ استَمسَک بِالعُروَه الوُثقی(29/ 2/ 95).
قواعد مشترک وحدت ملی و وحدت امت
در همینه زمینه :
