شهری برای زندگی

شقایق عرفی‌نژاد/خبرنگار

کورش تهامی، بازیگر شناخته شده‌ای است. او که کارش را با تئاتر شروع کرده، در سینما و تلویزیون فعال است و در فیلم‌ها و سریال‌های زیادی حضور داشته است. او متولد تهران است و در همین شهر زندگی و کار می‌کند. با او درباره تهران و زندگی در این شهر صحبت کردیم.

در چه محله‌هایی در تهران زندگی کرده‌اید؟
در کودکی در خیابان امیرکبیر زندگی می‌کردیم. هنوز هم شمایلی از آن در ذهنم هست. بیشتر اصالت و تاریخی بودنش را به یاد دارم. بعد هم به منطقه سعادت‌آباد رفتیم که البته آن روزها آرام بود و مثل الان شلوغ نشده بود. الان هم که در محدوده ونک هستیم و در شلوغی زیاد به‌سر می‌بریم.
زندگی کردن در تهران چطور است؟
به هرحال تهران پایتخت است و مثل خیلی از پایتخت‌های کشورهای دنیا قواعد و مناسبات خودش را دارد. تهران با سایر شهرها تفاوت دارد که البته لزوما مبنی بر برتری‌اش نیست. ولی زندگی کردن در آن اصولی دارد که 80درصد مردم با این اصول آشنا نیستند یا اگر آشنا هستند، آنها را رعایت نمی‌کنند.
چه اصولی؟
همان اصول زندگی کردن در شهرهای بزرگ. مهم‌ترینش هم رعایت کردن قوانینی است که در طول زمان وضع می‌شوند و حتما باید رعایت شوند. اگر می‌خواهیم در شهری قانونمند زندگی کنیم باید این قوانین را رعایت کنیم. قوانینی مثل قوانین راهنمایی و رانندگی یا حتی پیاده راه رفتن. ما حتی یاد نگرفته‌ایم همیشه از پل عابر پیاده عبور کنیم یا اصلی‌ترین قانون را یعنی اینکه از سمت راست خودمان عبور کنیم، هنوز رعایت نمی‌کنیم.
تهران را دوست دارید؟
بله. تهران را دوست دارم. ولی نمی‌توانم بگویم به این فکر نکرده‌ام یا با همسرم راجع به آن حرف نزده‌ام که در جایی که آرامش بیشتری دارد، زندگی کنیم. اما به‌خاطر شغلم امکانش وجود ندارد و باید در تهران باشم. سال گذشته برای فیلمبرداری 2‌ماه در کیش بودم و روزگار بسیار خوبی داشتم. آرامش وجود داشت و حتی موتورسیکلت‌ها برقی بودند تا آلودگی نداشته باشند و صدا ایجاد نکنند. نمی‌دانم چرا تمهیدی اندیشیده نمی‌شود که در تهران هم این اتفاق بیفتد.
مشکلات زیادی را عنوان کردید. اما به‌نظرتان بزرگ‌ترین مشکل تهران چیست؟
به‌نظر من معماری آن است. معماری بی‌هویتی که شکل گرفته و هرگز به این فکر نشده که بالای 10میلیون جمعیت تهران احتیاج به تسهیلات دارند که اگر فراهم نشود، همان اتفاقی می‌افتد که الان شاهدش هستیم. تسهیلاتی مثل پارکینگ برای اماکن عمومی. مراکز خرید بسیاری در همین اطراف ما در ونک هستند که پارکینگ ندارند. یا سینماها ساخته شده‌اند، اما برای پارکینگ آنها فکری نشده و هیچ تصوری نداشته‌اند که این تعداد ماشین کجا باید پارک شوند. به‌نظرم بزرگ‌ترین مشکل تهران همین ترافیک است که باعث می‌شود نتوانیم هیچ زمانبندی برای کارهایمان داشته باشیم. مهم‌تر از آن باعث آلودگی هوا می‌شود که تلفات بسیاری دارد و حتی گاه دیده‌ایم که آمبولانس‌ها هم در همین ترافیک می‌مانند و این وحشت‌آور است. تمام این مسائل در درازمدت قابل حل هستند، فقط باید به آنها توجه کرد و راه‌حل داشت.
به‌نظرتان مدیران شهری چقدر در اداره شهر موفق بوده‌اند؟
در طول این سالیان اتفاقاتی افتاده که نمی‌توان از آنها چشم‌پوشی کرد. اتوبان، پل و فضای سبز زیادی را که ساخته شده نمی‌توان انکار کرد. ولی باز هم کم است. قبل از هر چیز باید راهکاری پیدا کرد تا قوانین به بهترین شکل ممکن، هم از طرف مردم و هم از طرف قانونگذاران رعایت شود. فکر می‌کنم تا این اتفاق نیفتد هر کاری انجام شود، شهر منظم و مردم منظمی نخواهیم داشت. پلیس راهنمایی و رانندگی باید در جایی که لازم است حضور داشته باشد. ولی بارها دیده‌ام که اصلا به‌خاطر حضور پلیس ترافیک شده است! از طرف دیگر شهرداری باید در ساخت معابر دقت داشته باشد و به‌طور اصولی و صحیح آنها را بسازد. در خیلی از جاها به‌خصوص در شمال شهر، می‌بینیم که در یک کوچه باریک ساختمان بلند ساخته می‌شود. به این فکر نمی‌کنند که قرار است بعدها 400نفر در این ساختمان ساکن شوند و کوچه اصلا ظرفیت این تعداد را ندارد. باید شهر را طوری ساخت که بتوان در آن زندگی کرد، نه اینکه فقط ساخت‌وساز کرد. کشورهای دیگر کارهای خوبی در این زمینه کرده‌اند. باید از تجربیات آن کشورها استفاده کنیم تا شهر بهتری داشته باشیم.