همراه با قهرمان جهان به بهانه افتتاح مدرسه کشتی برای کودکان بیسرپرست
تا آخرکنار این بچهها میمانم
رضا نیک نام|خبرنگار:
منطقه11
چهره شاد و خندان بچهها به خوبی نشان میدهد که خیلی خوشحالند. شاید برای اینکه کشتیگیر محبوبی را میتوانند از نزدیک ببینند. وقتی علیرضا از آنها میپرسد که بچهها شما به چه رشته ورزشی علاقه دارید؟ یک صدا فریاد میزنند: «کشتی». پهلوان رضایی با شنیدن این پاسخ لبخندی از روی رضایت میزند و دوباره میپرسد: «چرا دوست دارید کشتیگیر شوید؟» هرکدام از آنها جوابی میدهد دیگری آرزو دارد که در دنیا شناخته شود و همه او را آدم موفقی بدانند و بقیه بچهها میخواهند «بابا اکبر» پدر معنوی آنها به وجودشان افتخار کند.
«اکبر ابراهیمی» عضو مجمع خیّران مدرسهساز کشور و مدیر بنیاد خیریه و پدر معنوی تعدادی از کودکان بیسرپرست است. بچهها او را از صمیم قلب دوست دارند و به همین دلیل میخواهند به هر بهانهای خوشحالش کنند. «علیرضا رضایی» مربی بااخلاق کشور و قهرمان صاحبنام المپیک و جهان، مسئولیت مربیگری و آموزش رشته کشتی به بچههای این بنیاد خیریه را برعهده گرفته و قول داده که پهلوانانی تربیت کند که در نبرد زندگی مقتدرانه مبارزه کنند و همیشه موفق باشند.
همیشه برای بچهها وقت دارم
رضایی متولد ۲۰ تیر 1355 است. رشته کشتی را از ۱۴ سالگی در باشگاه کشتی ایزد فردوسی شروع کرده و نخستین مدال جهانیاش را در مسابقات نوجوانان جهان در استانبول ترکیه در 16 سالگی گرفته است و قهرمان سنگین وزن جهان شد.
او در طول این سالها در محلههای مختلفی مثل طوس و میدان توحید سکونت داشته و با محرومیتها و کمبودهایی که در محلههای پایین شهر وجود دارد، آشناست.
او نیز در طول زندگی فراز و نشیب زیادی را گذرانده، بنابراین به خوبی میتواند این بچهها و نیازهایشان را درک کند. بچهها با دوبندههای رنگی دور تشک کشتی جمع شدهاند تا آقای مربی از راه برسد.
رضایی با دیدن آنها ذوق میکند و نزدیکشان میرود. گویا خاطرات دوران کودکی و نوجوانی دوباره در ذهنش زنده میشود. او از بچهها میخواهد دو به دو روی تشک کشتی بایستند و با هم کشتی بگیرند.
اینطور که پیداست، حساب ویژهای روی این بچهها باز کرده و قصد دارد با استعدادیابی، مسیر رشد و پیشرفت آنها را به درستی ریلگذاری کند.
گرچه رضایی مسئولیت و دلمشغولیهای دیگری در فدراسیون کشتی دارد و به سختی میتواند فرصت و زمان فراغت پیدا کند، اما با تماشای کودکانی که با هیجان دوبندههای رنگی به تن کردهاند و برای آموختن ذوق دارند، تأکید میکند: «برای هرکاری وقت نداشته باشم، برای این بچهها وقت دارم.»
پهلوانی به زور و بازو نیست
پهلوان «علیرضا رضایی» با افتخار در مراسم افتتاح سالن کشتی بچههای تحت پوشش بنیاد نیکوکاری ابراهیمی شرکت میکند و از اینکه میتواند در کارهای خیرخواهانه سهمی داشته باشد احساس خوبی دارد. خودش عنوان میکند که پهلوان و قهرمان واقعی، افرادی مثل ابراهیمی هستند که مسئولیت نگهداری و سرپرستی این بچههای معصوم و بیگناه را برعهده گرفتهاند و برای آنها پدری میکنند. او میگوید: «پهلوانی به زور و بازو نیست.
پهلوانی یعنی اینکه سایه و پناهی برای دیگران باشیم و همیشه دیگران را بر خودمان مقدم بدانیم.» او ادامه میدهد: «من در مقابل این بچهها، احساس مسئولیت میکنم. اکنون که شرایطی فراهم شده تا بتوانم به این کودکان خدمت کنم، روی تشک کشتی سجده شکر به جا میآورم و قدر این موقعیت و موهبت الهی را میدانم و قول میدهم که تا آخر کنار این بچهها بمانم.»
