روستاهای شادگان راه مناسب ندارند

ولید آلبوناصر|  شادگان- خبرنگار: 


در گوشه و کنار خیابان‌های شادگان ایستگاه‌های مسافربری دیده می‌شود؛ ایستگاه‌هایی که از قدیم‌الایام بخشی از خیابان‌ها را برای خودشان جانمایی کرده‌اند. این ایستگاه‌ها «سه‌ره» یا همان «سه‌راه» نامیده می‌شوند. «سه‌ره» محل جابه‌جایی مسافران از روستاها به مرکز شهر است.
این روزها فصل برداشت خارک و رطب و بامیه و خربزه است و کشاورزی روستاهای بخش دارخوین به دلیل وجود کارون فعلا سرپاست. مسافران روستایی هر روز کله سحر به «فلاحیه» که مرکز شهر شادگان است، می‌آیند و پس از فروش محصول خرمای خود، نزدیک ظهر به روستاهایشان برمی‌گردند.
اما روستاییان بخش دارخوین شادگان از راه‌ها و جاده‌های خراب گلایه دارند. آنها می‌گویند جاده دارخوین- شادگان دوطرفه و پرخطر است و با این حال روند دوبانده کردن آن به‌کندی پیش می‌رود و دلایل این همه تاخیر مشخص نیست.


آمار تصادف بالاست

یک شهروند به همشهری می‌گوید: جاده دارخوین- شادگان دوطرفه است و آمار تصادفات رانندگی در آن بالاست، ولی پیدا نیست چرا پروژه دوبانده کردن این محور این‌قدر کند پیش می‌رود.
یک راننده هم که پشت فرمان ماشینش نشسته، می‌گوید: جاده دارخوین- شادگان علاوه بر این‌که غیراستاندارد و پرخطر است آسفالتش هم مشکل دارد. من هر ماه جلوبندی ماشینم را تعمیر می‌کنم. چرا جاده‌ را آسفالت نمی‌کنند؟ خود این مسئله می‌تواند کلی خطرآفرین باشد و منجر به وقوع تصادفات مرگبار بشود.


نیاز روستاها به راه دسترسی

شادگان با این‌که شهرستان کوچکی به نظر می‌رسد روستاهای زیادی دارد. از جمعیت ۱۷۰ هزار نفری شادگان دوسومش در روستاها زندگی می‌کنند. این روستاها در فاصله‌های خیلی دوری از مرکز شهرستان واقعند.
روستای ابوسخیر در مجاورت شهرستان کارون و روستای سلمانه در ورودی آبادان قرار دارد. روستای منصوره در نزدیکی اهواز و روستای گرگر هم‌مرز ماهشهر است. این پراکندگی روستاها راه‌های روستایی شهرستان شادگان را بسیار زیاد و بیشتر از شهر کرده است. این موضوع می‌طلبد که دسترسی روستاها به راه‌های استاندارد محقق شود.


ساخت و تعریض راه‌های روستایی

در شهرستان شادگان تردد مردم از طریق راه‌های روستایی انجام می‌شود. اهالی این شهرستان روزانه برای خرید مایحتاج یا فروش تولیدات روستایی خود به مرکز شهر می‌آیند. اغلب آنها نیز گرچه با مراکز شهرهای مجاور فاصله چندانی ندارند، ناچارند برای کارهای اداری به مرکز شهر مراجعه کنند.
رئیس اداره راه و شهرسازی شادگان در گفت‌وگو با همشهری با اشاره به این‌که کل راه‌های روستایی بیش از ۶۰۰ کیلومتر است می‌گوید: نیمی از این راه‌ها آسفالت، ۱۲۶ کیلومتر شنی و باقی آنها خاکی هستند.«رضا شاوردی» با اشاره به پیگیری‌های نماینده شهرستان و مدیرکل راه و شهرسازی استان برای اجرای پروژه‌های راه‌سازی در شادگان می‌گوید: امسال اعتبارات خوبی جذب شد و احداث و تعریض راه‌های روستایی را آغاز کرده‌ایم.


دارخوین؛ دورترین نقطه از مرکز شهر

بخش دارخوین شادگان در ساحل شرقی رودخانه کارون واقع است. این بخش از مجاورت شهرستان کارون اهواز تا منطقه مارد آبادان ادامه دارد. این بخش در طول ۶۴ کلیومتر از رودخانه کارون که در محدوده شادگان قرار دارد، واقع است. شاوردی با اشاره به قرار گرفتن اغلب راه‌های روستایی در جاده‌های میان‌شهری می‌گوید: بخش دارخوین و روستاهایش در دوطرف اتوبان اهواز آبادان قرار دارند. ۶۰ کیلومتر از این اتوبان در شادگان واقع است، به اضافه جاده دارخوین شادگان که ۲۵ کیلومتر است و از میان هور دورق می‌گذرد.


دریسیه؛ دورترین روستا از جاده اصلی

دریسیه بزرگ‌ترین روستای بخش دارخوین است. این روستا مرکز دهستانی با همین نام است؛ دهستان دریسیه. دریسیه در فاصله ۱۵ کیلومتری اتوبان اهواز آبادان قرار دارد. کل این مسیر را روستاهای کوچک تشکیل می‌دهد که اهالی آنها از جاده باریکی رفت و آمد می‌کنند. این جاده علاوه بر تردد اهالی محل تردد دام‌ها و ماشین‌های کشاورزی نیز هست و نیاز به تعریض دارد.

رئیس اداره راه و شهرسازی شادگان می‌گوید: تعریض جاده دریسیه در برنامه سال جاری ما قرار دارد و پیمانکار آن هم مشخص شده و با اعتبار ۲ میلیارد تومان از محل اعتبارات ملی در حال اجرای طرح است.شاوردی به دیگر پروژه‌های این بخش هم اشاره می‌کند و می‌گوید: ساخت جاده روستای‌ ام ‌الحجار با اعتبار 700 میلیون تومان از اعتبارات ملی به‌زودی آغاز می‌شود. کار اجرایی جاده‌های روستاهای مسعودی ۱ و۲ و سطانیه ۱ و ۲ هم هست.