داستانی برای بچه‌ها ‌و البته بزرگ‌ترها

رمان شازده کوچولو، یک داستان تمثیلی اخلاقی، خود زندگینامه‌ای معنوی و رمانی تأثیرگذار است که بیش از هرکتاب دیگری از فرانسه به زبان‌های دیگر ترجمه شده است. این اثر با جذابیتی پایان‌ناپذیر، داستان پسرکی را تعریف می‌کند که محیط امن سیاره کوچکش را به‌منظور سفر در جهان هستی و آموختن پیچ و خم‌های رفتار بزرگ‌ترها ترک می‌کند و در طول این سفر، ملاقات‌های شگفت‌انگیزی نصیبش می‌شود. سفر اودیسه وار شخصیت اصلی داستان، با ماجراجویی در سیاره زمین به اوج خودش می‌رسد. رمان شازده کوچولو که در سال 1943در نیویورک به رشته تحریر درآمد، خیلی زود به پدیده‌ای عالمگیر در دنیای ادبیات تبدیل شد. این رمان به یاد ماندنی 70سال از نسلی به نسل دیگر در جای جای دنیا منتقل شده است.‌‌آنتوان دو سنت اگزوپری، نویسنده این کتاب ابتدای کتاب می‌نویسد: از بچه‌ها عذر می‌خواهم که این کتاب را به یکی از بزرگ‌ترها هدیه کرده‌ام. برای این کار یک دلیل موجه دارم: این «بزرگ‌تر» بهترین دوست من تو همه دنیاست. یک دلیل دیگرم هم آنکه این «بزرگ‌تر» همه‌‌چیز را می‌تواند بفهمد حتی کتاب‌هایی را که برای بچه‌ها نوشته باشند. عذر سومم این است که این «بزرگ‌تر» در فرانسه زندگی می‌کند و آنجا گشنگی و تشنگی می‌کشد و سخت محتاج دلجویی است. اگر همه این عذرها کافی نباشد اجازه می‌خواهم این کتاب را تقدیم آن بچه‌ای کنم که این آدم بزرگ یک روزی بوده. آخر هر آدم بزرگی هم روزی روزگاری بچه‌ای بوده» (گیرم کمتر کسی از آنها این را به‌یاد می‌آورد.) پس من هم اهدانامچه‌ام را به این شکل تصحیح می‌کنم: ‌به لئون ورث ‌ موقعی که پسربچه بود. ‌شازده کوچولو در ایران توسط مترجمان زیادی به فارسی برگردانده شده، اما بهترین نسخه‌ها و پرفروش‌ترین آنها ترجمه‌هایی است از محمد قاضی، احمد شاملو، ابوالحسن نجفی و لیلی گلستان. در این میان کتاب ‌ در انتشارات نگاه با ترجمه شاملو به چاپ شصت و نهم رسیده است و این نشان‌می‌دهد طرفداران زیادی میان کتابخوان‌ها دارد.‌