تصویری تاریک و روانشناسانه

رمان «قمارباز» نوشته فئودور داستایفسکی یکی از رمان‌های‌ معروف و شناخته‌شده در جهان است که اگر آن را نخوانده‌اید توصیه می‌شود تهیه کنید و از مطالعه‌اش لذت ببرید. این کتاب در ایران با ترجمه‌های درخوری از مترجمانی چون سروش حبیبی، پرویز شهدی، جلال آل‌احمد و حمیدرضا آتش‌برآب به فارسی ترجمه شده است.‌داستایفسکی این رمان را در شرایط خاصی نوشته است و منتقدان آن را نوعی خودزندگی‌نامه نیز تلقی می‌کنند.
معمولا وقتی اسم داستایفسکی را می‌شنویم، شاهکارهایی مانند جنایت و مکافات، ابله، شیاطین و برادران کارامازوف در ذهن ما خطور می‌کند‌ اما کتاب قمارباز هم در نوع خود شاهکاری  به حساب می‌آید.
رمان قمارباز نخستین بار سال 1867منتشر شد. داستایفسکی که خودش در دوره‌ای مشخص از زندگی به قمار اعتیاد داشته، این رمان را با واقع‌گرایی و دقتی مثال‌زدنی نوشته است. داستان در رولتنبرگ می‌گذرد و به قماربازی‌ها، روابط عاشقانه درهم‌تنیده و زندگی‌های پیچیده چندین شخصیت می‌پردازد. کتاب قمارباز، تصویری تاریک و روانشناسانه را از این اعتیاد کشنده ارائه می‌کند و با جان بخشیدن به شخصیت‌هایی فوق‌العاده جذاب و قابل همذات‌پنداری، فراز و نشیب‌های زندگی در برهه‌ای از تاریخ را به تصویر می‌کشد.