ساخت زورخانه در زمین وقفی کشاورزان

سنگ بنای زورخانه قمر بنی‌هاشم(ع) در ضلع غربی قبرستان قدیمی ده ونک از روزی گذاشته شد که کشاورزان و صاحبان بخشی از زمین‌های مجاور قبرستان ده ونک تصمیم گرفتند اعیان ملک‌شان را وقف حضرت ابوالفضل(ع) کنند.  سیدمحمد عجایبی  از ساکنان قدیمی ده ونک، این زورخانه را نماد همدلی اهالی این محله در سال‌های دور می‌داند: «تا دوره پهلوی اول، اهالی یک باشگاه بسیار کوچک در زیرزمین یکی از مغازه‌های بازارچه ده‌ونک سرپا کرده بودند و چند نفر برای ورزش به این مکان می‌رفتند. باشگاه محقر ده ونک با افزایش جمعیت جوابگوی نیازهای ورزشکاران محلی نبود و در همان روزها بود که ایده تاسیس یک زورخانه محلی در قلب ده ونک مطرح شد. در سال 1359که کشاورزان ده ونک زمین‌هایشان را وقف حضرت ابوالفضل(ع) کردند، عده‌ای از ورزشکاران محلی که منوچهر عبدالباقیان، کشتی‌گیر قدیمی و همدوره تختی در راس آنها بود بانی ساخت زورخانه شدند.»
ساخت زورخانه در چند قدمی میدان خاطره‌انگیز ده ونک، فصل مشترک خاطرات قدیمی‌های ده‌ونک به‌خصوص ورزشکاران پیشکسوت این محله است. برای ساخت زورخانه، عده‌ای از اهالی برای خرید تیرآهن و عده‌ای دیگر برای تهیه مصالح ساختمانی پول جمع کردند و بنای زورخانه در یک بازه زمانی 2تا 3ساله ساخته شد. عجایبی می‌گوید: «بعد از ساخت بنای اصلی، شهرداری تهران هم وارد میدان شد و زورخانه با ساختار و شکل و شمایل فعلی به مرحله بهره‌برداری رسید. از بدو تاسیس این زورخانه، برخی ورزشکاران مشهور به ده‌ونک آمده‌اند و وارد گود زورخانه قمر بنی‌هاشم(ع) شده‌اند. علیرضا سلیمانی، قهرمان جهان از ورزشکارانی بود که در گود این زورخانه ورزش می‌کرد. رضا سوخته‌سرایی یکی دیگر از سنگین وزن‌های تیم ملی کشتی هم بارها به زورخانه ده ونک آمد و با وجود آنها پایه‌های یکی از بهترین سنت‌ها در این زورخانه گذاشته شد. هنوز هم ورزشکاران محلی در آخرین روز‌ ماه رمضان در گود زورخانه دور هم جمع می‌شوند و برای کمک به ازدواج جوان‌های بی‌بضاعت گلریزان برپا می‌کنند.»