
ماهی قرمز کوچولو

امسال هم ننهسرما، بار و بندیلش را در این روزها بست و بوی بهار و سبزی و طراوت و زندگی دوباره در تهران پیچید. دوباره بساط دستفروشان شب عید در گوشهوکنار شهر هم پهن شد و سینهای ریز و درشت سفرههای نوروزی، قطارقطار شدند تا دل عابران پیاده را ببرند و آنها را بخرند و مهمان سفرههای هفتسین شب عید خود کنند. اما کاش امسال هم مثل سالهای گذشته، سراغ ماهیقرمز کوچولوی سفره عید نرویم. ماهیقرمزها، از فضای تنگ تُنگهای ما دلشان میگیرد و نفسهایشان از اکسیژن کم تنگها به شماره میافتد. اگر از اهالی دوستدار ماهیهای آکواریومی بپرسید به شما خواهند گفت نگهداری این موجود دوستداشتنی، شرایط ویژهای دارد؛ از آب و غذا گرفته تا منبع تامین اکسیژن و تسویه آب بدون کلر و گرمایش و سرمایش و میزان حجم نمک موجود در آب و هزار هزار قصه دیگر که معمولا در تنگهای ماهی سر سفره عید، هیچوقت رعایت نمیشود. پس بیایید امسال هم بهجای خرید ماهی قرمز، طرحی از آنها را بر تخممرغهای رنگی سفره عید بکشیم و اجازه دهیم این موجودات دوستداشتنی آزادانه زندگی کنند.