تعامل درست با نشانه‌های ظهور

الف: 3 نوع تعامل با روایات ظهور:
  برخی، روایات مربوط به نشانه‌های ظهور را بر وقایع اطرافشان تطبیق می‌دهند.   برخی، روایات نشانه‌های ظهور را کلا کنار می‌گذارند و کاری با آنها ندارند.   شکل درست ارتباط با این روایات همان نوع رابطه‌ای است که با توصیفات بهشت و جهنم می‌کنیم. یعنی چه؟
ب.ظهور چشم‌انداز حرکت ماست:
  علامه طباطبایی متوجه این نکته است که روایات رجعت و روایات ظهور، ذیل آیات قیامت آمده.   علامه طباطبایی معتقد است ظهور و رجعت و قیامت سه مرتبه از یک حقیقتند.   او می‌گوید همان اثری که آیات قیامت در تربیت ما دارد، روایات ظهور و رجعت نیز دارد.   پس این روایات و آیات نه برای تطبیق و مصداق‌یابی‌های متداول است نه برای رها کردنشان.   ثمره این روایات بیان چشم‌انداز و افق حرکت است‌.
ج.ثمره تعامل با روایات ظهور به نحو چشم‌انداز چیست؟
  سوی حرکت جبهه حق را تعیین می‌کند.   آنچه در آینده بناست به نحو پررنگ و نهایی محقق شود امروز نیز گام به گام تحقق می‌یابد.   تصویر آینده الهام‌بخش و توصیه‌آفرین برای امروز ماست.   شهید مطهری می‌گوید آینده مثل میوه رسیده شده است و امروز مثل میوه در حال رسیده شدن.   تصویر آینده شورانگیز و امیدآفرین است مثل هر چشم‌اندازی.   تصویر آینده به‌دلیل واقعی بودن و نه فانتزی و تخیلی بودن به جبهه حق آرامش و ایمان می‌دهد.
د.نوع تعامل با روایات متنوع درباره ظهور:
  برخی ناظر به فلسفه غیبتند و براساس آنها می‌توان وظایف منتظران را تشخیص داد.   برخی ناظر به سنن الهی‌اند که باز وظایف منتظران را تبیین می‌کنند.   برخی ویژگی‌های جزئی وقایع را می‌گویند که تصویری از آینده ارائه می‌کنند. براساسش می‌توان تصویری توصیه‌خیز از امروز ارائه کرد.   برخی ناظر به بیان منتظران و ویژگی‌های آنهاست.
ه.نتیجه 3 نوع تعامل با روایات آخرالزمان
  تطبیق‌های ظنی و گمانی امید تخیلی و زودگذر می‌دهد و در نهایت بی‌اعتمادی ایجاد می‌کند.   رها کردن روایات و آیات دست ما را از بخش وسیعی از آموزه‌های مؤثر برای رشد و ساختن حیات طیبه خالی می‌کند.   تعامل به نحو افق ما و چشم‌انداز جبهه حق، هم مسئولیت‌ساز است و هم موجد ایمانی امیدآفرین و شوق افزا.