یاسین یاسین، همین بود؟

شاید به جرأت بتوان گفت یکی از 3چالش بزرگ و فرسایشی خوان کارلوس گاریدو روی نیمکت پرسپولیس، بازی ندادن به یاسین سلمانی بود؛ ستاره اسم و رسم‌داری که از مصدومیت شدید بازگشته بود و خیلی‌ها انتظار داشتند از آغاز فصل جدید به یک مهره تعیین‌کننده در ترکیب تبدیل شود، اما گاریدو با وجود استفاده از این بازیکن در مسابقات دوستانه پیش‌فصل، در لیگ برتر چندان به او اعتماد نکرد. سلمانی در 6هفته اول فقط 8دقیقه مقابل آلومینیوم اراک به میدان رفت و بعد از انتقادات مفصل هواداران و رسانه‌ها، سرانجام در دیدار هفته هفتم با چادرملو فیکس شد. با وجود این او فقط 51دقیقه در زمین دوام آورد و تعویض شد. بعدش را هم که می‌دانید؛ تا پایان دوران گاریدو سلمانی خیلی به ندرت، هرازگاهی به‌عنوان بازیکن تعویضی به میدان می‌آمد و کار به جایی رسیده بود که خود مربی اسپانیایی هم توضیح داد که حضور در زمین پاداش بازیکنان پرتلاش و متواضع است؛ توضیحی برای اینکه چرا یاسین بازی نمی‌کند.
با حضور کریم باقری و اقبال ویژه او به مغضوبان، سلمانی هم به ترکیب اصلی برگشت و در هر دو دیدار قبلی مقابل خیبر خرم‌آباد و هوادار بیش از 70دقیقه بازی کرد، اما تحرک پایین او خیلی‌ها را مجاب کرد که نیمکت‌نشینی‌های قبلی‌اش بی‌حکمت نبوده. در نتیجه در بازی دشوارتر با سپاهان، خود باقری هم روی اسم سلمانی خط قرمز کشید و حتی یک دقیقه هم به او بازی نداد. شاید حالا بشود فهمید بخش زیادی از آن غرولندها کاذب بوده و اگر سلمانی آمادگی خودش را نشان می‌داد، گاریدو هم از حضور او در زمین سود می‌برد. حالا اینکه گذشت، اما در دوران سرمربی جدید یاسین باید همه راه را از اول برود. او در تک صحنه‌هایی نشان می‌دهد باهوش و مستعد است، اما در فوتبال امروز همه باید بدوند و تلاش کنند. لازم است او با کوشش بیشتر، خودش را به سرمربی بعدی اثبات کند، وگرنه روشن می‌شود حق با باقری، گاریدو، مورایس و محرم نویدکیا بوده و آبروی حرفه‌ای این بازیکن در 22سالگی به خطر می‌افتد.