عصر بحران
برای سرمربی پرسپولیس از در و دیوار می‌بارد
خوان کارلوس گاریدو فقط همین را کم داشت که در خانه به نساجی قعرنشین ببازد؛ نتیجه‌ای که نخستین برد فصل تیم مازندرانی و نخستین پیروزی تاریخ لیگ برتر آنها مقابل پرسپولیس به شمار می‌آمد. هواداران و منتقدان که حتی از برخی بردهای این تیم مثل برتری دیرهنگام در بازی با الشرطه هم راضی نبودند، با این باخت ابزار لازم را برای در هم کوبیدن مرد اسپانیایی پیدا کردند؛ به همین دلیل هم در ورزشگاه فریادهای «حیا کن، رها کن» علیه او سر داده شده و در فضای مجازی هم ده‌هزار هشتگ با مضمون درخواست اخراج این مربی به ثبت و انتشار رسید. این بدترین وضعیت یک مربی در پرسپولیس طی 10سال اخیر است که عوامل مختلفی هم در وقوع آن دخیل بوده است؛ جایی که به‌نظر می‌رسد برای گاریدو از در و دیوار می‌بارد.
مردی که ارتباط نگرفت
مسائل فنی به جای خودش. روشن است وقتی یک مربی 4بار در 16مسابقه شکست می‌خورد، یک جای کار ایراد دارد. در مورد تغییرات زیادی که او در ترکیب تیم ایجاد می‌کند خیلی صحبت شده و اینکه به زبان ساده، پرسپولیس فوتبال سریع و شادابی بازی نمی‌کند. توضیحات و توجیهاتی می‌تواند وجود داشته باشد، اما خیلی از مردم راضی نیستند؛ مدت‌هاست که راضی نیستند و روند تیم‌شان را رو به رشد نمی‌بینند. به همین دلیل هم هست که حتی اعتنایی به آمار چشمگیر موقعیت‌های تیم در بازی با نساجی نمی‌کنند و حتی جنبه‌های ناعادلانه و تراژیک این باخت را درنظر نمی‌گیرند. غیراز مسائل فنی، شاید گاریدو در برقراری ارتباطی شورانگیز با بازیکنان، هواداران و اصحاب رسانه هم ناکام بود. ظواهر نشان می‌دهد او بیش از حد خشک و رسمی است. از همان ابتدا نشست‌های خبری‌اش به محلی برای تقابل با برخی خبرنگاران تبدیل شد و البته آنها هم در کوبیدن این مربی و متشنج کردن فضا علیه او کم نگذاشتند. به علاوه این ارتباط صمیمانه، بین گاریدو و بازیکنان هم برقرار نشد و شاید تغییرات فراوان در ترکیب، نوعی حس ناامنی به آنها داد.
توپ‌هایی که وارد دروازه نمی‌شود
صد البته پرسپولیس بدشانس هم هست؛ جایی که در 2بازی اخیر با الشرطه و نساجی، به استناد آمار 30ضربه به سمت چارچوب رقبا زده، اما فقط یکی از آنها در جریان بازی گل شده است! عیسی آل‌کثیر که در نیم‌فصل دوم لیگ بیست‌وسوم با به ثمر رساندن 10گل در همه مسابقات به خوبی توانش را نشان داد و نقش مهمی در قهرمانی پرسپولیس داشت، فقط طی همین چند هفته می‌توانست همین تعداد گل بزند، اما بهترین موقعیت‌ها را یکی پس از دیگری هدر داد. اینجا هم برخی نقش مربی را دخیل می‌دانند و عقیده دارند افت روحی و فنی او به‌خاطر نوع تعامل گاریدو است. شاید اگر مربی اسپانیایی به بازیکنانش نزدیک‌تر بود و پای آنها می‌ایستاد، شرایط یکی مثل آل‌کثیر هم فرق می‌کرد.
اوج‌گیری استقلال
بدشانسی بعدی گاریدو هم افت تیم او، همزمان با اوج‌گیری استقلال است. اگر رقیب سنتی همچنان در عصر آشفته جواد نکونام به سر می‌برد، شاید اینقدر به گاریدو فشار نمی‌آمد، اما حالا پیتسو موسیمانه با کارنامه‌ای مقبول روی نیمکت استقلال نشسته، خودش نشانه‌های پیشرفت را در تیم بروز داده و افکار عمومی هم به‌شدت همراهش است. این مقایسه مستمر، وضع را برای گاریدو بدتر کرده؛ جایی که 2ساعت بعد از شکست خانگی او مقابل نساجی، استقلال می‌تواند فولاد را در اهواز شکست بدهد و روشن است که این دو نتیجه در کنار هم چه شرایطی به‌وجود می‌آورد.
