چطور آسیب‌های معدن را کم کنیم؟

برای کاهش اثرات مخرب معدن‌کاوی بر محیط‌زیست، می‌توان از روش‌های مختلفی استفاده کرد. به‌گفته سارا یوسفی‌پور، کارشناس معدن و محیط‌زیست این روش‌ها شامل بازیافت مواد معدنی، استفاده از فناوری‌های نوین برای کاهش آلودگی، احیای مناطق تخریب شده و اجرای برنامه‌های نظارتی دقیق‌تر می‌شود. به گزارش تسنیم، معدن‌کاوی یک فعالیت ضروری است، اما باید به‌گونه‌ای مدیریت شود که کمترین آسیب به محیط‌زیست وارد شود. ما نمی‌توانیم برای حفاظت از محیط‌زیست فعالیت معادن را تعطیل و یا اینکه به بهانه اشتغال‌زایی از طریق معادن طبیعت را به‌طور کامل تخریب کنیم. او تأکید کرد: فعالیت معادنی که در مناطق حفاظت شده و یا مناطق تحت مدیریت سازمان منابع طبیعی قرار دارند نباید تنها منوط به مجوز ارزیابی اولیه باشد چرا که بسیاری از این معادن برای اخذ مجوز بسیاری از استانداردها را رعایت، اما بعد از آغاز فعالیت، برخلاف ضوابط تعیین‌شده عمل می‌کنند. به‌عنوان مثال شاهد بوده‌ایم معادنی که در دل جنگل قرار دارند، اقدام به قطع درختان می‌کنند و یا ضایعات معدنی را پای درختان می‌ریزند. اگر الزاماتی که برای معدن‌کاوی در مناطق حفاظت شده، تعیین شده به درستی رعایت شود، می‌توانیم تعامل محیط‌زیست و معدن را شاهد باشیم؛ چنان که نمونه‌های این تعامل را در کشورهایی مثل کانادا و آمریکا هم داریم. در این کشورها هم معدن‌کاوی و هم حفاظت از محیط‌زیست به بهترین شکل انجام می‌شود.
یوسفی‌پور با بیان اینکه در برخی از مناطق چهارگانه محیط‌زیست به‌طور ذاتی آلودگی ناشی از کانه‌زایی‌ها به‌خصوص کانه‌زایی‌های فلزی وجود دارد، گفت: در مطالعه‌ای که بنده در منطقه پلنگ‌دره که گزارش آن در قالب پایان‌نامه موجود است، انجام دادم، متوجه شدم قسمت‌هایی از این منطقه حفاظت شده ذاتاً آلودگی دارد و این آلودگی ربطی به معدن و معدن‌کاوی ندارد بلکه از زمانی که پوسته شکل گرفته آلودگی در آن پهنه بوده است.
یوسفی‌پور با بیان اینکه این پهنه‌ها نیاز به بررسی مجدد دارند، گفت: پیشنهاد من این است که مطالعه مجدد بر کلیه مناطق چهارگانه محیط‌زیست انجام شود و خارج کردن محدوده‌هایی که ذاتاً آلوده هستند به‌خصوص کانه‌زایی‌هایی همچون مس، طلا، سرب و روی و...  در اولویت قرار بگیرد.