یادداشت
آسیب ردصلاحیت‌ها به مشارکت انتخاباتی مردم
سیدرضا اکرمی- عضو جامعه روحانیت مبارز
انتخابات ادوار مختلف در جمهوری اسلامی ایران فراز و فرود داشته است و در آخرین مورد حدود 42درصد واجدین شرایط در انتخابات مجلس یازدهم در اسفندماه98 شرکت کردند که کمترین میزان طی 4دهه انقلاب بود. این نخستین نشانه نسبت به تشدید نارضایتی در بخش‌هایی از جامعه بود و طلب می‌کرد مردم و خواسته‌هایشان بیشتر دیده شوند و حق انتخاب بیشتری نیز به آنان داده شود. فهرست 7نفره نامزدهای نهایی تأییدصلاحیت‌شده از سوی شورای نگهبان حکایت از آن دارد که ناظر انتخابات در روش خود تغییری نداده و تحدید نامزدهای ریاست‌جمهوری دستور کار اصلی آنان بوده است.
کرونا، تورم و گرانی و تحریم بین‌المللی خود به‌تنهایی کافی بود تا بیشترین تزلزل و تردید را در بین مردم برای مشارکت در انتخابات ریاست‌جمهوری سیزدهم ایجاد کند. مصلحت جامعه و مردم این بود که در انتخابات و تأییدصلاحیت‌ها جامع‌تر نگریسته شود و صدای سلیقه‌های مختلف در آن دیده شود. متأسفانه نه‌تنها این مصلحت‌سنجی صورت نگرفت، بلکه سؤال‌های زیادی نیز نسبت به کم و کیف فهرست ارائه‌شده از سوی شورای نگهبان ایجاد کرد.
مشارکت مردم در انتخابات بنا به تأکیدات همیشگی از ابتدای انقلاب سنگ‌بنای اعتماد مردم به نظام بوده است و همواره فرض بر این بوده که اجماع ملی بر بستر یک مشارکت گسترده قوام خواهد یافت. عقب‌نشینی طیف‌های گسترده مردم در انتخابات برای هیچ‌کدام از نهادهای حاکمیتی مزیتی نخواهد داشت و تأثیر مثبتی بر پشتوانه رأی رئیس‌جمهور آینده و اجماع و انسجام ملی پشت سر او نخواهد داشت. اسلامیت و جمهوریت نظام بدون حضور نامزدهای صاحب صلاحیت از همه قشرها در معرض آسیب قرار می‌گیرد و درنهایت دود آن به چشم جامعه و نظام سیاسی کشور خواهد رفت.
مناظرات آینده نامزدهای باقیمانده نشان خواهد داد چه‌مقدار بحث‌ها، خواسته‌ها و نگرانی‌های واقعی مردم طی سال‌های اخیر را نمایندگی می‌کنند و چه‌مقدار سیاست‌زده عمل خواهند کرد. آینده نشان خواهد داد چه‌مقدار مردم نسبت به فضای انتخاباتی ایجاد‌شده اقناع شده‌اند. مشارکت حداکثری مردم در انتخابات لازمه تحقق امنیت ملی و حفظ سرمایه اجتماعی نظام است و هرگونه تدبیر انتخاباتی حاکمیتی تا 28خردادماه می‌بایست به‌دنبال ترمیم این شکاف اجتماعی ایجاد شده باشد.
