سعید مروتی
مهمانی به آخرین ساعاتش رسیده و چیزی تا پایان فجر چهل‌ودوم باقی‌نمانده. همه فیلم‌ها به نمایش درآمده، تماشاگر پیگیر و منتقد و روزنامه‌نگار و سینماگر و مدیر، در انتهای ماراتنی قرار دارند که از ۱۲تا۲۲بهمن ادامه یافته و حالا در نزدیکی خط پایان هستیم. پرونده جشنواره فیلم فجر امسال، هم بسته می‌شود. عده‌ای سیمرغ می‌گیرند و طبیعتا خیلی از حاضران در جشنواره، سهمی از جوایز نخواهند برد و احتمالا چندروزی در رسانه‌ها شاهد اعتراض‌هایی خواهیم بود که چند سالی است به سنت فیلم‌فجر تبدیل شده است. جوان‌های همچنان پرشوری که در سالن‌های سینما فیلم‌ها را دیدند، روزنامه‌نگاران و خبرنگاران و سینمایی‌نویسانی که در برج میلاد جشنواره و فیلم‌ها را رصد کردند، در نشست‌ها حاضر شدند و از سازندگان و عوامل فیلم‌ها سؤال پرسیدند و عکاسان و تصویربرداران و گزارشگرانی که این روزها و شب‌ها وقت سر خاراندن نداشتند. سینماگرانی که تا آخرین لحظات درگیر رساندن فیلم‌هایشان به جشنواره بودند. مدیرانی که سعی کردند تا جایی که می‌شود رضایت همگانی حاضران در مهمانی فیلم‌فجر را فراهم کنند، که طبیعتا نشد، چون نمی‌شود همه را راضی نگه‌داشت به‌خصوص نسل جوانی که شکیبایی نسل‌های قبلی را ندارد یا کمتر دارد. همه می‌دانیم آنچه در جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و دیده شد، همه بضاعت سینمای ایران نیست. انتخاب سی‌وخرده‌ای فیلم از بین صدوخرده‌ای فیلم، بیشتر انعکاس‌دهنده سلیقه و گرایش مدیریت است. فیلم فجر سال‌هاست که همه سینمای ایران نیست ولی همچنان مهم‌ترین ویترین آن است. از چند روز قبل از شروع جشنواره تا چند روز پس از پایانش، سینمای ایران تیتر یک رسانه‌ها می‌شود و توجه عمومی عطف به جشنواره‌ای می‌شود که ویترین سالانه سینمای ایران است با همه ویژگی‌ها و خصایصی که امکان بروزش در فستیوال، در حد مقدور و ممکن فراهم شده است. در غیبت سینمای تجاری و کمدی‌های فاتح گیشه و درام‌های تلخ اجتماعی و فیلم‌های هنری‌ای که افق‌هایشان را در اکران‌های محدود و فستیوال‌های خارجی جست‌وجو می‌کنند، جشنواره امسال بیشتر محصول کارنامه سازمان‌ها و نهادهای دولتی و حاکمیتی بود. ارزیابی این کارنامه نیازمند پرهیز از قضاوت‌های هیجانی و صفر و صدی است. جایی دور از کینه‌ورزی و رپرتاژ که پیش‌نیازش تأمل و تحمل است. تأمل سینمایی‌نویسان و تحمل مدیران و سینماگران. پرونده چهل‌ودومین جشنواره فیلم فجر را با امیدها و آرزوها می‌بندیم.
خط پایان
در همینه زمینه :
