حکایت آب‌انبار و مسجد حصارک

  آب انبار
 موقعیت: خیابان حصارک

یکی از نمادهایی که از گذشته در حصارک محله جماران به‌جا مانده‌، آب‌انباری است در مجاورت مسجدحصارک؛ سازه قدیمی‌ای که خاطره روزهایی را برای اهالی قدیمی جماران زنده می‌کند که آب قنات در آن جاری بود. این آب‌انبار حدود 2 متر عمق داشت و آب آن از آب قنات جمشیدیه تأمین می‌شد. آب به‌قدری زلال بود که مردم برای آشامیدن و مصارف روزانه از آن استفاده می‌کردند. تا قبل از ساخته‌شدن مسجد، مردمی که برای استفاده از حمام حصارک به سمت بالای جماران می‌آمدند، برای اینکه نمازشان قضا نشود، همان جلو آب‌انبار نماز می‌خواندند. بعدها مسجدی کوچک بالای آب‌انبار ساخته شد که بیشتر شبیه اتاقی بود تا نمازگزاران بتوانند در آن نماز بخوانند. پیشنهاد ساخت مسجد را مرحوم آیت‌الله امام جمارانی داد و با کمک اهالی مسجد که بین مردم به مسجد بالای حصارک معروف است، ساخته شد. مسجد فضایی ساده و حدود 25مترمربع مساحت دارد و هنوز پابرجاست. خواندن نماز به امامت مرحوم امام‌جمارانی در این مسجد یکی از خاطرات اهالی حصارک و جماران است.

خاطرات شیرین اهالی از حمام کوچیکه و بزرگه
  حمام
 موقعیت: خیابان حسنی‌کیا

جماران هم مانند بسیاری از محله‌های قدیمی حمام عمومی داشت. این حمام در یکی از کوچه‌های فرعی خیابان حسنی‌کیا بود. آنطور که اهالی محله می‌گویند، حمام جماران معماری زیبایی داشت، گنبدهای کاهگلی آن از بیرون دیده می‌شد؛ نمایی که اکنون اثری از آن باقی نمانده‌ و ساختمانی چندطبقه جای آن را گرفته‌است. حمام دو قسمت داشت که اهالی به آنها حمام کوچیکه و حمام بزرگه می‌گفتند. طبق نوبت‌بندی، حمام در طول هفته یک روز برای مردان بود و روز دیگر به زنان اختصاص داشت. آب حمام‌ها از قنات‌های پرآب جماران و جمشیدیه تأمین می‌شد و برای استفاده از آب، حمام را چند پله پایین‌تر از سطح زمین ساخته بودند. جماران حمام دیگری هم داشت که پایین‌تر از تقاطع خیابان‌های تکیه بالا و کوچه قنات و در محله‌ای به‌نام حصارک بود. این حمام، پشت باغ اردشیر زاهدی بود و معماری خاصی هم نداشت.