پایان خوش قصه سلاخخانه سالخورده
کشتارگاه نازیآباد یا همان سلاخخانه تهران در زمین وسیعی در محدوده اراضی نازیآباد ساخته شد. مرحوم حجت بلاغی، نویسنده کتاب تاریخ تهران، درباره آن نوشته: «کشتارگاه نازیآباد کشتارگاهی بود که در آن روزانه بیش از 8هزار گوسفند و 800گاو کشته میشد. جریان آب آغشته به خون و بوی متعفن حاصل از آن، زندگی را برای نازیآبادیها سخت کرده بود. در کنار آن هم کاروانسراهای زیادی وجود داشت که آغل گاو و گوسفند داشتند و داد اهالی را درآورده بود.»
سال 1370دردسر چندین و چندساله اهالی نازیآباد با ساختهشدن نخستین فرهنگسرای پایتخت در محل سابق این سلاخخانه تحولی بزرگ را در این محله ایجاد کرد. فرهنگسرای بهمن بهعنوان نخستین فرهنگسرای تهران که به مادر فرهنگسراها شهره است بهجای کشتارگاه سابق قد علم کرد. اهالی که سالها با دردسرهای این همسایگی نامبارک دستوپنجه نرم کرده بودند حالا این امکان را داشتند تا در یک مرکز فرهنگی با انواع امکانات فرهنگی و اجتماعی لحظات متفاوت و دلنشینی را بگذرانند. مسلماً ساخت فرهنگسرا بهجای کشتارگاه بهترین انتخاب بود تا شهروندان خاطرات روزهای سخت فعالیت سلاخخانه را فراموش کنند. فرهنگسرای بهمن، خاستگاه رشد بسیاری از هنرمندان و چهرههای فرهنگی و هنری کشور، همچنان سخاوتمندانه میزبان دوستداران فرهنگ و هنر است.