کورت ونه‌گات
مهم‌ترین چیزی که در ترافالمادور یاد گرفتم این بود که وقتی کسی می‌میرد تنها به ظاهر مرده است. در زمان گذشته خیلی هم زنده است؛ بنابراین گریه و زاری مردم در مراسم تشییع جنازه بسیار احمقانه است. تمام لحظات گذشته، حال و آینده همیشه وجود داشته‌اند و وجود خواهند داشت... ما خیال می‌کنیم لحظات زمان مثل دانه‌های تسبیح پشت سر هم می‌آیند و وقتی لحظه‌ای گذشت، دیگر گذشته است اما این طرز فکر وهمی بیش نیست.
سلاخ خانه شماره پنج
در همینه زمینه :
