نسخه‌های فوری برای سیستان
راهکارهای برون‌رفت از شرایط امروز سیستان چیست؟
علیرضا جاودان
مدیرعامل مؤسسه اجتماعی-فرهنگی «سجادیه» سیستانی‌های مقیم مرکز
«علیرضا سروری‌نژاد»
رئیس اداره آبخیزداری سیستان و بلوچستان
پروژه انتقال آب از دریای عمان به طول 270کیلومتر باوجود مشکلات زیست‌محیطی و انتقال آب بین‌حوضه‌ای می‌تواند برای بخش صنعت مفید باشد تا سرمایه‌گذاران این بخش دیگر به آب آشامیدنی و کشاورزی مردم کاری نداشته باشند.
آب آشامیدنی زاهدان از سیستان تامین می‌شود که جمعیت آن 2.5برابر سیستان است. آب زاهدان از محدوده جالق و تهلاب تامین شود تا آب از منطقه سیستان نرود.
راه‌حل بعدی حوزه هلمند است که 81درصد آن در افغانستان، 15درصد در ایران و 4درصد در پاکستان است. 15درصد داخل ایران در ارتفاعات مشرف به دشت سیستان یک‌میلیارد و 300میلیون مترمکعب نزولات آسمانی دارد که می‌توان با تجهیزات آبخیزداری حداقل 30درصد این آب را استحصال و حدود 200تا 400میلیون تومان آب برای سیستان تامین کرد.
علی مولایی
فعال اجتماعی سیستانی
محمد غفوری -نیروی جهادی
باور کنیم بحرانی فراتر از همه بحران‌های فعلی و گذشته کشور رخ داده که معیشت، سلامت و حیات مردم را در خطر انداخته است. در گام اول باید همه در مسیر انعکاس این بحران تلاش کنیم.
فعلا درآمد فوری برای مردم تامین کنیم و نه اشتغال. حتی اگر حقابه در همین یکی دو‌ماه هم به‌طور کامل اختصاص یابد، کشاورزی به سرعت احیا نمی‌شود و من معتقدم به واسطه رنج و سختی مردم در این سال‌ها باید دولت راهکارهای فوری برای درآمدزایی بیندیشد ازجمله پنل خورشیدی و طرح رزاق.
موضوع حق نه‌کشت را پیگیری کنیم. قطعا تا دو سه سال دیگر کشاورزی روی پا نخواهد شد و از این‌رو باید به مردم حق بیمه بیکاری داد.
نهادهای ذیربط در مواقع بحران باید پای کار بیایند و بسته معیشتی به مردم بدهند؛ نه از جنس فقر، از جنس بحران.
فرشید عابدی
مدیرمسئول پایگاه خبری «دیار عیار»
حسین سرگزی
معاون اداره منابع‌طبیعی و آبخیزداری سیستان و بلوچستان
عنصر زمان در مسئله امروز سیستان خیلی مهم است. اگر در حکومت‌های قبلی افغانستان می‌توانستیم تعامل کنیم، حالا دیگر فکر کردن به تعامل مانند دست و پازدن غریق است و به همین دلیل فکر می‌کنم یک سکوی نوآوری در حوزه سیستان نیاز داریم که تصمیم‌های اساسی بگیرد.
باید مشخص کنیم که این منطقه قرار است چه بشود؟ نظامی، روستایی، شهری، دانشجویی، کشاورزی مدرن یا؟ ما می‌توانیم سیستان را منطقه نمونه مدیریت بحران کنیم یا برعکس محل عبرت برای کل دنیا. پس باید چشم‌انداز سیستان روشن و براساس آن استراتژی تعریف شود. گام اول در این مسیر این است که دولت خود را به مردم ثابت و اعتمادشان را جلب کند. تا به تصمیم مشترک در کلان ماجرا نرسیم و روی چشم‌انداز منطقه هم‌قسم نشویم به توسعه نمی‌رسیم. اگر قرار نیست سیستان بماند باید به‌زودی اتفاقی بیفتد و اگر رویمان نمی‌شود صادقانه بگوییم قرار نیست سیستان زنده شود، مردم باقیمانده هم کم کم می‌روند.
منطقه بحرانی است و دولت باید سرمایه بیاورد و بخش خصوصی وارد شود. به فرض که ما هامون و هیرمند را فراموش کردیم، صنعت و کشاورزی مدرن را بیاورید.
از ظرفیت فاضلاب و پساب استفاده کنیم. 3میلیون مترمکعب ظرفیت داریم که می‌تواند150هکتار گلخانه مدرن را تامین کند و در هر هکتار 500تن محصول دهد و منطقه را از سبزی و میوه بی‌نیاز کند.
