انقلاب پرسپولیس؛ چرا و چطور؟

بهروز رسایلی-روزنامه‌نگار

زمانی که در پایان فصل گذشته پرسپولیس قهرمانی لیگ برتر را به استقلال واگذار کرد و در جام‌حذفی هم به جایی نرسید، خیلی‌ها گمان کردند دوران آقایی این تیم در فوتبال ایران به پایان رسیده‌است. سال1402 اما حکایت دیگری داشت؛ قهرمانی در لیگ و فتح جام‌حذفی که باعث شد سرخپوشان برای سومین‌بار در تاریخ فوتبال ایران طعم شیرین دبل را بچشند. این تحول، قطعا اتفاقی نیست. حتما برخی اشکالات اصلاح شده که چند مورد از آنها را می‌شود مرور کرد.

   خریدهای خوب
یحیی گل‌محمدی معمولا متهم می‌شد که خریدهایش خیلی کارآمد و به‌درد بخور نیستند. فهرست بلندبالایی از بازیکنان متوسط و غیرمؤثر وجود دارد که با نظر یحیی به پرسپولیس آمدند، کاری از پیش نبردند و رفتند. از اوساگونا و شرزود تمیروف بگیرید تا امثال مهدی‌خانی، علیرضا ابراهیمی و... این نقیصه اما در پرسپولیس امسال تا حد زیادی اصلاح شد. مثلث علیرضا بیرانوند، مرتضی پورعلی‌گنجی و گولسیانی ساختار دفاعی پرسپولیس را بیمه کردند و امثال دانیال اسماعیلی‌فر، سعید صادقی و سروش رفیعی هم در بزنگاه‌های مختلف به تیم کمک کردند. پرسپولیس امسال با سلیقه بیشتری بسته شد و جواب هم گرفت.

   تغییرات کلیدی در بین دستیاران
پس از ناکامی فصل گذشته پرسپولیس، 2دستیار یحیی گل‌محمدی خیلی تحت فشار بودند؛ حمید مطهری که متخصص اظهارنظرهای شیک و پر از تیتر بود و البته داود فنایی که به‌عنوان مربی دروازه‌بان‌ها نمی‌توانست در افول گلرهای پرسپولیس سهم نداشته باشد. فشار هواداران در نهایت باعث شد این دو نفر با وجود روابط قدیمی و دوستانه‌ای که با یحیی داشتند از کادر فنی پرسپولیس جدا شوند. در کنار آنها می‌توان به مظاهر رحیم‌پور هم اشاره کرد؛ مربی بدنساز معتمد یحیی که تا پایان فصل گذشته کنار قرمزها بود. وقتی پارسال آمار مصدومیت‌ها بالا رفت و تیم در دقایق پایانی برخی مسابقاتش دچار افت می‌شد، انتقادها هم از این مربی افزایش یافت. صد البته این جمع در کنار هم تجربه قهرمانی در لیگ بیستم را داشتند اما به هر حال به‌نظر می‌رسید زمان اعمال تغییرات کلیدی از راه رسیده است. درنتیجه این جابه‌جایی‌ها انجام شد و به نتیجه هم رسید. اینکه دستیاران جدید و خارجی گل‌محمدی چقدر در بهبود حوزه‌های مورد اشاره مؤثر واقع شدند یک بحث تخصصی است که آن را به صاحب‌نظران وامی‌گذاریم، اما حداقل حسن این دگرگونی‌ها آن بود که دیگر یکی مثل حمید مطهری بعد از ناکامی‌ها به نشست خبری نمی‌آمد و با جملات فلسفی، منتقدانش را کم‌سن‌وسال خطاب نمی‌کرد. همین از بین رفتن انرژی منفی را هم نباید کم دید.

   پختگی یحیی
تردیدی نیست که یحیی گل‌محمدی امسال از همه نظر، پخته‌تر از فصل گذشته عمل کرد. هیاهوی کاذب و باورنکردنی او در خلال دربی برگشت سال گذشته، از مهم‌ترین عوامل ناکامی پرسپولیس در مقطع پایانی فصل بود. گل‌محمدی خویشتن‌دار فصل بیست‌ودوم هرگز قابل مقایسه با آن مربی پرخاشگر و فرافکن فصل قبل نبود. یحیی حتی در زمینه فنی هم لجاجت به خرج نداد و در بهترین زمان ممکن سیستم بازی تیمش را به استفاده از یک هافبک دفاعی(به جای 2هافبک دفاعی) تغییر داد. وقتی از شکست درس می‌گیری و آن درس را به‌کار می‌بندی، هر نتیجه‌ای غیر از «موفقیت» عجیب است.