فرهنگ و زندگی
نُت‌های زندگی
مهتاب خسروشاهی
وقتی بغض تا خط پشت پلک‌ها هجوم آورده، وقتی از غم در حال خفه‌شدن هستید، چه‌کار می‌کنید؟ گریه؟ نوشتن؟ پیاده‌روی؟ دویدن؟ سکوت؟ و... یا گوش‌کردن به موسیقی؟ همه این راهکارها، روش‌های خوبی برای التیام بغض و غم هستند اما موسیقی گاهی معجزه می‌کند؛ مانند آنچه برای «یان پالمر» در سن 71سالگی اتفاق افتاد و او را دوباره به زندگی بازگرداند.
یان پالمر، در ماه ژوئن سال2022میلادی به‌دلیل ابتلا به سندرم گیلن‌باره، مجبور شد تا به‌مدت 7ماه در بیمارستان بستری شود و در این مدت قادر به راه رفتن و صحبت‌کردن نبود. این وضعیت خاص، زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی بدن فرد به اعصاب حرکتی او حمله کرده و باعث ضعف عضلانی و گاهی فلج می‌شود. درواقع در این شرایط سیستم ایمنی بدن به شکل انتخابی سلول‌های حرکتی را هدف قرار داده و بیمار باید منتظر بماند تا این جنگ درونی بدن به پایان برسد. این وضعیت در سن 70سالگی بسیار خطرناک و گاهی بدون بازگشت است.
پالمر درباره وضعیت‌اش می‌گوید: «در مراقبت‌های ویژه بودم و 24ساعته ساکشن می‌شدم. به این دلیل که نمی‌توانستم هیچ خوراکی‌ای را قورت بدهم و امکان خفگی‌ام وجود داشت. بیش از 4ماه، لوله‌ای از بینی به معده من متصل بود.»
تکلم یان پالمر نیز تحت‌تأثیر این سندرم قرار گرفته بود. دلیل آن نیز آسیب وارد‌شده به حنجره او بود. اما زمانی که یان پالمر به مرکز مراقبت‌های «سو رایدر»- واحد پیشرفته پزشکی در لنکاوی انگلستان- منتقل شد، پزشکان برای درمان فلج تقریبا کامل بدن او، موسیقی‌درمانی را تجویز کردند. متخصص موسیقی‌درمانی او کار را با روش‌های تمرکز حواس آغاز کرد و در ادامه یان پالمر هر شب به موسیقی The Carpenter گوش می‌کرد. ابتدای کار، برای خانواده پالمر همه‌‌چیز در هاله‌ای از ابهام پیش می‌رفت تا اینکه قدرت حرکت به او بازگشت. اکنون او می‌تواند روزانه 2مایل معادل 3.21کیلومتر راه برود. در مرحله بعد، با بازشدن راه‌های عصبی ناشی از موسیقی‌درمانی، او توانست با خانواده خود صحبت کند. یان پالمر از شک و تردیدهای خود گفته و می‌افزاید: «من مرد معمولی از اهالی شمال انگلستان هستم که هیچ‌گاه با موسیقی اخت نبودم. بنابراین در نخستین مراحل درمان با خودم می‌گفتم دختری با گیتار، چه کاری برای من انجام خواهد داد؟ باید مرا به ورزشگاه ببرند!» طی موسیقی‌درمانی، کاردرمانگر به یان آموخت چطور با استفاده از تنفس عمیق دیافراگمی، یک نت بلند را بخواند. درواقع با تنفس دیافراگمی، مغز تمرین می‌کند تا به‌تدریج عضلات را به‌کار گرفته و دوباره راه‌اندازی کند. تمرین روش‌های تمرکز حواس از دیگر راهکارهای کمک به بازگشت عملکرد عضله‌های یان پالمر بود.
درباره انتخاب نوع موسیقی، موسیقی‌درمانگر توضیح می‌دهد: «موسیقی باید به یان آرامش می‌داد. علاوه بر این، موسیقی باید مطابق با سن او انتخاب می‌شد. به همین دلیل
The Carpenter گزینه مناسبی بود.»
او ادامه می‌دهد:«به یان گفتم که افکار مختلف را رها کرده و فقط به موسیقی گوش کند.» یان پالمر اکنون می‌تواند هدفون‌هایش را روی گوشش گذاشته و با انجام تمرین‌های صوتی، پیاده‌روی را هم همزمان انجام دهد. استفاده درست از دیافراگم از دیگر تمرین‌های روزانه پالمر است. پس از آنکه پالمر توانست مراحل نخست را با کمک «کلِر»، مربی موسیقی‌درمانی خود طی کند، خود نیز وارد مرحله استفاده از تنبک برای هماهنگی عملکرد ماهیچه و عضله‌های دست شد. او باید در نواختن با مربی خود که گیتار می‌نواخت تا حد ممکن هماهنگی می‌کرد. پالمر درباره تأثیر شگفت‌انگیز موسیقی‌درمانی می‌گوید: «نمی‌توانستم روش درمانی را درک کرده و بپذیرم. اما اکنون می‌دانم که بازگشت صدای من با موسیقی‌درمانی باعث شد تا بدن من به هماهنگی و بهبود کامل برسد.»
در همینه زمینه :
