آقای آخوندی! شما هم عذرخواهی کنید
عبدالمطهر محمدخانی ؛ رئیس مرکز ارتباطات و امور بینالملل شهرداری تهران
در پاسخ به یادداشت روز دوشنبه هفته گذشته در روزنامه همشهری با عنوان «وصله نچسب روی تاریخ»، آقای عباس آخوندی جوابیهای منتشر کرده و در چند خط خود را از اتهام درخواست ابطال انتخابات سال۷۶ مبرا دانسته و در چند صفحه ادعای مطالبه ابطال انتخابات سال۸۸ را تأیید و مجددا بر آن پافشاری کرده است.
چند نکته قابل بیان:
1-کلیت آن یادداشت اشاره به مصادیق متعدد دفاع رهبر انقلاب از رأی مردم و ایستادگی در برابر زیادهخواهی افراد یا جریانهای سیاسی برای نادیدهگرفتن رأی اکثریت بود. خطاب آن نوشته اساسا آقای آخوندی نبود و بنا به مرور یک نقل تاریخی از ایشان نامی برده شد، درحالیکه پاسخ ایشان و نحوه پرداخت برخی رسانههای اصلاحطلب به موضوع، متأسفانه هدف یادداشت را به یک دعوای جناحی و حزبی تقلیل داد.
2-بنده پس از مراجعه مجدد به روایتهای تاریخی و گفتوگو با آگاهان متوجه اشتباه آن نقل شدم. درخواست ابطال انتخابات سال۷۶ که رهبر انقلاب در جلسه ۲۶خرداد سال۸۸ به آن اشاره میکنند، از سوی آقای آخوندی مطرح نشده بلکه از سوی یکی دیگر از وزرای دولت آقای هاشمی یعنی آقای فلاحیان از رهبری مطالبه شده و آن برخورد عتابآمیز هم طبیعتا با ایشان صورت گرفته است نه آقای آخوندی. بنابراین بابت این اشتباه از ایشان عذرخواهی میکنم.
3- اما این تبریجستن از اتهام مطالبه ابطال انتخابات در سال۷۶ در حالی است که همین مطالبه از سوی آقای آخوندی در سال۸۸ مطرح و تا همین امروز هم بر آن پافشاری شده است. اگر همکار آقای آخوندی در سال۷۶ این درخواست را بهصورت غیرعلنی از رهبری درخواست و پس از پاسخ رهبری از آن صرفنظر کردهاند، آقای آخوندی و دوستانشان در سال۸۸ این درخواست را علنی مطرح کردند و جریان موسوم به اصلاحطلبی از هیچ کوشش سیاسی، رسانهای، اجتماعی و امنیتی برای تحت فشار قراردادن رهبر انقلاب و نهادهای قانونی برای ابطال انتخابات فروگذار نکردند. در واقع، آقای آخوندی خود را از اتهامی در سال۷۶ مبرا میکند که همان را در سال۸۸ بهمراتب نابخشودنیتر تکرار کرده است.
4-آقای آخوندی در همین جوابیه شورای نگهبان قانون اساسی را زیر سؤال میبرد و ادعای خندهدار ابطال انتخابات و بررسی مجدد آن بدون حضور کاندیدای پیروز و رئیسجمهور منتخب مردم را تکرار میکند. در پاسخ باید گفت چطور در انتخابات سال۸۸ که مدعی هستید مقدمات آن غیرقانونی بود و نهاد ناظر یعنی شورای نگهبان به وظیفه خود عمل نمیکرد، شرکت کردید و تا روز انتخابات فعالیت انتخاباتی را ادامه دادید و فردای رأی مردم یادتان افتاد که در مقدمات تخلف شده؟ بر فرض محال ادعای شما را پذیرفتیم؛ با همین ادعا و همان عملکرد چطور دوباره در سال۹۲ وارد کارزار انتخابات شدید و از کاندیدای دیگری حمایت کردید؟ شورای نگهبان تغییر کرده بود؟ مجری انتخابات یا فرایندهای برگزاری متفاوت شده بود؟ یا باید به هر نحوه از آن بنبست سیاسی که با حمایت از کاندیدای شکستخورده و قانونشکن در سال۸۸ در آن گرفتار شده بودید، رها میشدید؟ ظاهرا بین ۷۶ و ۸۸ و ۹۲ تفاوتی نیست و در همه این انتخاباتها با همان روندها و با همان شورای نگهبان سودای قدرت داشتید.
5- در همان جلسه ۲۶خرداد سال۸۸ در مقابل رهبر انقلاب گفتید که بهدلیل تخلفات گسترده در مقدمات انتخابات اگر صندوقهای رأی بارها شمرده شود باز در نتیجه تغییری حاصل نخواهد شد و رأی همان است که اعلام شده است. این ادعا را با اظهارات آقای موسوی در نشست مطبوعاتی شام انتخابات چگونه جمع کنیم که گفت: «من با نسبت آرای بسیار زیاد برنده قطعی انتخابات هستم.» شما بهعنوان یکی از نمایندگان آقای موسوی در دیدار با رهبر انقلاب چطور ادعای کاندیدای خود را نقض کردید؟
6-آقای آخوندی در واکنش به آن اشتباه در نقل تاریخی واقعه سال۷۶ چنان برآشفته شدند که در دفاع از خود چند صفحه قلمی کردند و رسانههای اصلاحطلب بهخط شدند تا بهاصطلاح رفع اتهام کنند. اما سؤال تلخ ما و مردم و تاریخ اینجاست که شما که یک اتهام هرچند سهوی و کوچک بهخود را چنین برنمیتابید، چطور به نظام جمهوری اسلامی که برآمده از آرمان تاریخی ملت ایران و نماد هویت جمعی مردم مسلمان ایران است و برای آن خونهای صدها هزار هموطن ریخته شده، اتهام بزرگ خیانت در امانت رأی مردم میزنید و انتظار دارید به شما پاسخ داده نشود و با این جرم نابخشودنی برخورد نشود. به قول آن محبوب قلوب مردم ایران شهید حاج قاسم سلیمانی «جمهوری اسلامی حرم است». چطور در سال۸۸ به این حرم با یک اتهام زشت و بدون سند تاختید و زمینه طمع بیگانگان را فراهم کردید و هنوز هم بابت آن پشیمان نیستید و عذرخواهی نمیکنید.
7-آقای آخوندی، برای رفتار متکبرانهتان در برابر مردم، برای تلخکردن پرشورترین انتخابات ریاستجمهوری، برای ایستادگی در برابر قانون و پافشاری بر اشتباه از مردم عذرخواهی کنید!