دستانداز مالی برای تجارت با عراق
عراق یکی از بزرگترین شرکای اقتصادی ایران است که در حوزه واردات، سابقه تبدیلشدن به شریک اول تجاری کشورمان را نیز در کارنامه دارد. جدای از صادرات انبوه کالاهای ایرانی به عراق، این کشور بخشی از برق و گاز مورد نیاز خود را نیز از ایران تأمین میکند و در چندین مرحله معافیتهای تحریمی خود برای دادوستد با ایران در این حوزه را تمدید کرده است. مسئله مهم این است که همواره بخشی از بهای تجارت انرژی ایران و عراق بهواسطه تحریمهای ظالمانه در بانکهای عراق رسوب میکند و جز با پیگیریهای مستمر و کسب اجازه عراق از آمریکا، امکان دسترسی به این منابع ایجاد نمیشود.
در این راستا، حمید حسینی، دبیر اتاق مشترک بازرگانی ایران و عراق میگوید: اخیراً آمریکا مجوز پرداخت ۵۰۰میلیون دلار از پولهای مانده ایران در بانکهای عراقی را داده است. او میافزاید: عراق، پول برق و گاز دریافتی از ایران را در حساب بانکیای به نام شرکت ملی گاز و توانیر واریز میکند، اما این بهمعنی دسترسی ایران به این پولها نیست؛ چراکه پولهای ایران در بانکی است که تحت نظارت آمریکا بوده و با این پول فقط اجازه واردات کالاهایی داده میشود که تحریم نیستند. طبق اظهارات حسینی، در اسفند سال گذشته، یک میلیارد دلار کالا از این مسیر به ایران وارد و بدهی ایران به ترکمنستان نیز از این محل پرداخت شده است. گویا در جریان سفر چند هفته پیش فؤاد حسین، وزیر خارجه عراق به آمریکا، مذاکراتی برای آزادسازی روزانه ۲۰۰ تا ۳۰۰میلیون دلار از منابع مالی عراق مطرح شده و طرف عراقی، درخواست تمدید معافیت خرید برق و گاز از ایران را نیز داده است.
در جریان این سفر، آمریکا ضمن دادن معافیت درخواستی عراق، اجازه داده است که ۵۰۰میلیون دلار از بدهی برق به ایران نیز پرداخت شود. رقم بدهی عراق به ایران حدود 10تا 18میلیارد دلار اعلام میشود و از آنجایی که ایران روزانه حدود 30میلیون دلار به این کشور صادرات کالایی دارد، باید تمهیداتی برای تسویه این بدهی کلان اندیشیده شود؛ در غیر این صورت، بلوکه شدن مطالبات از عراق برای توسعه تجارت با این کشور میتواند به یک دستانداز تبدیل شود.