گزارش
منکران هولوکاست در زندان؛ اسلام‌ستیزان آزاد
در شرایطی که توهین به اعتقادات اسلامی در کشورهای اروپایی به بهانه آزادی بیان ادامه دارد، انکار هولوکاست در این کشورها با مجازات سنگین روبه‌رو می‌شود
فرزاد کازرونی- روزنامه‌نگار
راسموس بالودان، سیاستمدار جوان 41ساله سوئدی-دانمارکی هفته گذشته در اوایل صبح شنبه خود را روبه‌روی سفارت ترکیه در استکهلم، پایتخت سوئد رساند تا قرآن‌کریم را آتش بزند. بالودان برای این کار خود حتی از مقامات دولتی سوئد مجوزهای لازم را هم اخذ کرده بود و نیروهای پلیس سوئد از او محافظت می‌کردند. بهانه صدور مجوز از سوی دولت سوئد، وجود آزادی بیان در این کشور شمال اروپا بوده است. بالودان هنگام انجام فعالیت هتاکانه علیه قرآن‌کریم و اعتقادات مسلمانان، از خود فیلمبرداری کرد و آن را در حساب اینستاگرامی‌اش با 12هزار عضو به اشتراک گذاشت. او رهبری یک حزب افراطی در دانمارک را به نام «مسیر مستقیم» برعهده دارد و در دانشکده حقوق دانشگاه کپنهاگ قانون مدنی و حقوق مالکیت تدریس می‌کند. حساب کاربری بالودان در اینستاگرام پر از سخنان شخصی او علیه مسلمانان است.
بالودان تنها شهروند اروپایی و غربی نیست که به هتک حرمت قرآن‌کریم و توهین به اعتقادات مسلمانان دست زده است. طی سال‌های گذشته گزارش‌ها و فیلم‌های متعددی از سوی چهره‌های راست‌گرا و افراطی در کشورهای اروپایی منتشر شده که به بهانه آزادی بیان و بدون نگرانی از تبعات قانونی دست به توهین علیه اعتقادات اسلامی زده‌اند.
اسلام‌ستیزی در غرب فقط محدود به افراد نیست، بلکه این رویه در رسانه‌های غربی نیز بارها و بارها تکرار شده است. انتشار پی‌درپی تصاویر موهن از پیامبراسلام(ص) در نشریه فکاهی شارلی ابدو در فرانسه فقط بخش کوچکی از اقدامات علیه مسلمانان در اروپاست. از سال2006 تا‌کنون شارلی ابدو حداقل در 6نوبت با انتشار کاریکاتورهای خود، اعتقادات مسلمانان را زیر سؤال برده است. فقط یک‌بار در همان سال2006، سردبیر این نشریه به اتهام توهین نژادی به دادگاه رفت و در همان جلسه اول تبرئه شد.
انکار هولوکاست ممنوع
با وجود آنکه توهین به اعتقادات اسلامی در اروپا به بهانه آزادی بیان ادامه دارد، در موضوعات دیگری مانند هولوکاست، مرزهای به‌شدت سختگیرانه‌ای برای انتقاد وجود دارد و به‌نظر می‌رسد که آزادی بیان در غرب شامل انتقاد از هولوکاست نمی‌شود. اصطلاح هولوکاست به یونانی قدیم یعنی «کاملا سوخته» و به طور کلی به موضوع ادعایی نسل‌کشی یهودیان توسط نازی‌های آلمان در جریان جنگ جهانی دوم در اروپا اطلاق می‌شود. با این حال، برخی از اروپایی‌ها در اصل ماجرا و یا صحت و اعتبار شدت آن ابراز تردید کرده‌اند.
اگرچه تردید در مورد وقوع هولوکاست، به حوزه تاریخ و مطالعات تاریخی مربوط می‌شود، اما کشورهای اروپایی ابراز شک و تردید در این رابطه را یک خط قرمز مهم اعلام کرده‌اند. شماری از کشورهای اروپایی حتی پا را فراتر گذاشته و اقدام به تعیین مجازات برای منکران هولوکاست کرده‌اند.
الکساندرا گلیسچینسکا-گرابیاس، پژوهشگر مرکز حقوق بشر «پوزنان» لهستان در مقاله‌ای تحت‌عنوان «مجازات‌های انکار هولوکاست: نمایی از اروپا»، به بررسی قوانین مرتبط با ممنوعیت انکار هولوکاست در کشورهای اروپایی پرداخته است. او در بررسی خود می‌نویسد: «طبق قوانین لهستان، انکار هولوکاست از نظر قانونی ممنوع است و انکارکنندگان ممکن است با رأی دادگاه مشمول جریمه یا حبس تا سقف 3سال شوند.»
نویسنده درباره ممنوعیت انکار هولوکاست در دیگر کشورهای اروپایی نیز می‌افزاید: «قانونی به نام قانون گایسوت در فرانسه که نامش برگرفته از تهیه‌کننده آن یعنی جان کلود گایسوت، معاون سوسیالیست پارلمان فرانسه است، مجازاتی از یک‌ماه تا یک‌سال را برای منکران هولوکاست تعیین می‌کند. قانون آلمان مجازات انکار هولوکاست را به‌صورت مفصل‌تری مورد اشاره قرار داده و براساس آن قوانین متعددی وجود دارد که ممکن است علیه منکران هولوکاست به‌کار گرفته شود. در قانون آلمان، انکار هولوکاست می‌تواند در چارچوب قانون مقابله با برهم‌زنندگان نظم عمومی تا 5سال حبس را به همراه داشته باشد. در اتریش برای انکار هولوکاست از سال1992 قوانین بسیار سختگیرانه‌ای تصویب شد. در این قوانین تصریح شده است که هر فردی هولوکاست را انکار یا تلاش کند آن را کم‌اهمیت جلوه دهد، به‌مدت یک تا 10سال مشمول حبس خواهد بود و در مورد مظنونین با فعالیت‌های خطرناک این حبس تا 20سال نیز می‌تواند درنظر گرفته شود.»
قربانیان انکار هولوکاست
گزارش‌های متعددی از مجازات انکارکنندگان هولوکاست در اروپا وجود دارد. خبرگزاری دویچه‌وله آلمان در سال2018 گزارش داد که دادگاه عالی قانون‌اساسی آلمان در شهر کالسروهه، درخواست تجدیدنظر زنی به نام اورسولا هافربک را که علیه حکم زندانش به دلیل انکار هولوکاست اعتراض کرده بود، رد کرد و گفت: «انکار هولوکاست تکذیب یک حقیقت آشکار و ثابت شده است و نمی‌تواند از حق آزادی عقیده برخوردار شود و او در زندان باقی خواهد ماند.»
مشهورترین نمونه محاکمه منکران هولوکاست، سلسله محاکمه مرحوم پروفسور روژه گارودی، فیلسوف فقید و مسلمان فرانسوی در دهه1990 است که مدت‌ها به طول انجامید. این محاکمه در حالی انجام می‌شد که گارودی پا به سن گذاشته بود و سال‌های عمرش از 80 گذشته بود. علاوه‌بر این در فوریه2007، ارنست زوندل، که یک شهروند آلمانی بود، به‌خاطر آنچه افکار نئونازیستی خوانده می‌شد، به 5سال زندان محکوم شد. قبل از آن در مارس2006 نیز گرماررودولف، شهروند آلمانی ساکن آمریکا به کشور خودش، یعنی آلمان بازگردانده و در آنجا به 2سال‌ونیم زندان محکوم شد. جرم وی این بود که هولوکاست را انکار می‌کرد. در جولای2007 نیز یکی از اعضای حزب دمکراتیک ملی آلمان با نام مارسل وول به‌خاطر آنکه گفته بود دولت با بردن دانش‌آموزان به محل سابق اردوگاه‌های آلمان نازی، در حال شست‌وشوی مغزی آنهاست به زندان افتاد. در اوت 2007 نیز گرد هوسنیک، منکر اتریشی هولوکاست در اسپانیا دستگیر شد. اتهام وی انتشار کتب و مقالاتی درباره به چالش کشیدن کشتار یهودیان در جنگ جهانی دوم بود. وی مجبور شد به مالاگا فرار کند تا زندانی نشود. در بلژیک هم یک سازمان یهودی در مارس2007 از یک سناتور بلژیکی به‌خاطر آنکه در یک مصاحبه وجود اردوگاه‌های مرگ در آلمان نازی را انکار کرده بود، شکایت کرد. در فرانسه وینسنت رینوگارد به یک‌سال زندان و 10هزار یورو جریمه محکوم شد، زیرا او در سال2005 با چاپ جزوه‌ای، هولوکاست را انکار کرده بود.
مکث
ممنوع شدن انکار هولوکاست در فیسبوک
در سال2020، مارک زاکربرگ، بنیان‌گذار آمریکایی فیسبوک اعلام کرد که با توجه به افزایش گرایش‌های ضدیهودی در این رسانه اجتماعی، انتشار محتویاتی که هولوکاست را انکار می‌کنند، بعد از این ممنوع خواهد بود. مالک فیسبوک البته این ممنوعیت را در محدوده کشورهایی عنوان کرد که در آنها انکار هولوکاست غیرقانونی است. اعمال این محدودیت در فیسبوک پس از اعمال فشارها بر زاکر برگ صورت گرفت، چون براساس گزارش دویچه‌وله او 2سال قبل از آن ممنوع کردن اظهارات ضد‌هولوکاست را در فیسبوک نپذیرفته بود.
تحلیل
روایت‌های هولوکاست معتبر نیست
روث آر ویس، استاد دانشگاه هاروارد: اگرچه در برخی از کشورها مانند آمریکا در مدارس سرفصل‌هایی درباره هولوکاست آموزش داده می‌شود، اما به‌نظر می‌رسد که آموزش موضوعات مرتبط با هولوکاست در مدارس نه‌تنها موجب کاهش یهودی‌ستیزی نشده، بلکه در مواردی این آموزش‌ها یهودی‌ستیزی را نیز تشدید و بدتر از گذشته کرده است. در معرفی و آموزش هولوکاست برای برانگیخته شدن احساسات، از یهودیان چهره‌هایی قربانی، تحقیرشده، رنج‌کشیده، گرسنه، تحت تعقیب و به خاکستر تبدیل شده ارائه می‌شود، اما ارائه این چهره از یهودیان در زمان جنگ جهانی دوم چندان به واقعیت نزدیک نیست. همچنین آن برخوردی که در جنگ جهانی دوم در آلمان درباره یهودیان صورت گرفت، به دلیل نفرت از یهودیان نبود، بلکه نوع رفتار با یهودیان تحت‌تأثیر مناسبات سیاسی حزب حاکم در آلمان شکل گرفت که وعده مقابله با یهودیان را داده بود.
