فعالیت 3 مرکز رفاه کودک و خانواده در استان

معصومه زارع‌زاده| یزد - خبرنگار:

والدین پرمشغله امروزی، آرزوهای زیادی برای فرزندان خود در ذهن می‎پرورانند و علاوه بر رشد جسمی، پیشرفت و مراقبت از آنها، توجه زیادی نیز به رفاه و آسایش آنها دارند. با این وجود، مشکلات اقتصادی امروزه نه‌تنها مردان خانواده، بلکه بسیاری از زنان را به کار در بیرون از خانه وادار کرده است، به طوری که گاهی کمتر امکان رسیدگی به امور خانه و فرزندان را دارند.
بهزیستی برای برخی خانواده‎‎های شاغل که امکان مراقبت تمام‌وقت از کودک خود (به‌ویژه کمتر از 6 سال) را ندارند یا سیستم مراقبتی سنتی از این فرزندان در دسترس نیست، مراکزی با عنوان مراکز رفاه کودک و خانواده ایجاد کرده است.
این مراکز تحت نظارت مربیان آموزش‌دیده، کودکان این قبیل خانواده‎‎ها را در محیطی کودکانه و آموزشی، برای استفاده بهینه از اوقات فراغتشان، نگهداری می‏‏کنند.


فعالیت 3 مرکز رفاه کودک و خانواده
 
کارشناس مسئول امور کودکان و نوجوانان اداره کل بهزیستی استان با اشاره به اینکه 3 مرکز رفاه کودک و خانواده در استان فعال هستند، می‎‎گوید: البته این طرح در استان به صورت آزمایشی اجرایی شد و اولین مرکز آن در بهمن 95 آغاز به کار کرد. 2 مرکز دیگر نیز در اواخر سال 96 راه‏‏‏‏اندازی شد.
«مرضیه یگانگی» با بیان اینکه یک مرکز پسرانه دیگر نیز در استان در حال راه‏اندازی است، می‎‎افزاید: در این مراکز فعال برای شیفت صبح، کودکان زیر 6 سال و برای شیفت عصر، کودکان دختر بالای 6 سال پذیرش می‎‎شوند.
به گفته وی در حال حاضر 167 دختر زیر 6 سال در 3 مرکز رفاه کودک و خانواده استان پذیرش شده‌اند.
وی، با اعلام آمادگی بهزیستی برای راه‏‏اندازی مرکز کودک و خانواده در شهرستان‎‎های استان، در صورت داشتن متقاضی، تاکید می‏‏کند: البته ساختمان این مراکز دارای اهمیت ویژه‎ای به لحاظ فیزیکی هستند؛ به طوری که ترجیحاً باید 2 طبقه باشد تا بتوان به سادگی هم به کودکان زیر 6 سال و هم به کودکان بالای 6 سال به طور مجزا خدمات ارائه کرد. یگانگی به تفاوت عملکرد این قبیل مراکز با مهدهای کودک از نظر تیپ و گروه سنی کودکان اشاره و تصریح می‎‎کند: در مهدهای کودک فقط کودکان زیر 6 سال پذیرش می‏‏شوند، ولی در این مراکز حتی کودکان بالای 6 سال هم نگهداری می‏‏شوند.

وی با بیان اینکه جلوگیری از آسیب دیدن کودکان دارای والدین کارمند از اهداف مهم راه‎‎اندازی این مراکز است، اظهار می‏‏کند: تمام تلاش این مراکز جلوگیری از تنها ماندن این قبیل کودکان در خانه و برقراری امکان بهره‏‏مندی آنها از برنامه‎‎های مرکز است، به طوری که در ساعاتی که والدین مشغول فعالیت هستند، کودکان آنها می‏‏توانند از خدمات این مراکز بهره‎‏مند شوند.

 وی ادامه می‏‏دهد: بخشی از فعالیت‏‏های این مراکز کمک به خانواده‏‏ها در انجام فعالیت‎‎های روزانه کودکان مانند نظارت بر انجام تکالیف مدرسه، شرکت در کلاس‎های ورزشی و هنری در مرکز یا بیرون از مرکز است. 
وی تفاوت دیگر این مراکز را با مهدهای کودک در ساعات کاری آنها بیان می‏‏کند و می‏‏گوید: در پروانه فعالیت مهدهای کودک، ساعت کاری نیمه‌وقت یا تمام‌وقت یا شبانه‌روزی قید می‌شود، ولیکن مراکز رفاه می‎‎توانند به صورت ساعتی، نیمه‏‏وقت و تمام‌وقت فعالیت کنند. این کارشناس مسئول اضافه می‏‏کند: به عبارتی پذیرش ساعتی هم برای این مراکز در نظر گرفته شده تا کودک در ساعات حضور نداشتن والدین بتواند به صورت ساعتی از خدمات مرکز بهره‏‏مند شود که البته به همان میزان هم شهریه دریافت می‏‏شود.


مراکزی مفید برای خانواده‏‏های تک‌فرزند 

یک کارشناس ارشد روانشناسی می‎‎گوید: تحقیقات انجام‌شده ثابت کرده حضور کودکان بالای سه سال در مهد‎‎ها در رشد آنها تاثیرگذار است؛ بنابراین به مادرانی که شاغل نیستند و حتی تا قبل از سنین مدرسه می‏‏توانند از فرزندشان نگهداری کنند، توصیه می‏‏شود فرزند خود را در ساعاتی از روز به مهدکودک بسپارند تا کودک برخی مهارت‏‏ها را در محیط اجتماعی بیاموزد.
«محبوبه وفاییان» اظهار می‏‏کند: برای خانواده‏‏های تک‌فرزند یا کودکانی که تفاوت سنی زیادی با خواهر و برادرهای خود دارند، مراکز رفاه کودک و خانواده که مراکزی شبیه مهدکودک با گستردگی عمل بیشتری هستند، بسیار مفید هستند؛ چرا که این کودکان در ساعات اشتغال والدین و فعالیت فرزندان دیگر خانواده، گاهی یا به‌تنهایی در خانه به سر می‏‏برند و یا در کنار خواهر و برادرانی با رده‌های سنی متفاوت هستند.


جلوگیری از خدشه به جایگاه عاطفی والدین درمراکز رفاه 

یک کارشناس ارشد روانشناسی تاکید می‏‏کند: به هیچ عنوان، مراکز رفاه خانواده و کودک نباید جایگاه عاطفی والدین را خدشه‎‏دار کنند؛ بنابراین به والدینی که به دلیل اشتغال زیاد، فرزندشان را به مهدکودک یا مراکز رفاه می‎‎سپارند، پیشنهاد می‏‏شود حتماً ساعاتی را در کنار فرزند خود باشند و اوقاتی هر چند کوتاه را به کیفی‏‏سازی روابط خود با فرزندشان اختصاص دهند و از طریق گفت‏‏وگو با فرزندان و انجام برنامه‏‏های مشترک، اوقات خوبی را با فرزندشان سپری کنند. 
«محبوبه وفاییان» می‎‎افزاید: تفاوت محیط خانواده و مراکز رفاه کودک و خانواده در این است که کودکان در خانواده شاهد روابط بین والدین هستند، در حالی که در این مراکز روابط فقط بین کودکان و کادر اداره‎‎کننده است.
به گفته وی، کودک در خانه می‏‏تواند الگوی ارتباطی والدین را شاهد باشد که مبتنی بر صمیمیت، رفاقت، محبت و همدلی است و می‏‏تواند به ایجاد امنیت خاطر و رشد سلامت شخصیتی‏‏شان کمک کند.