عضله‌های 76ساله تحسین‌برانگیز!

سریال جنایی-تبهکاری «پادشاه تالسا» را تیلر شریدن برای «پارامونت پلاس» خلق کرده و ترنس وینتر مهم‌ترین همراه او در تولید این سریال بوده است. ستاره اصلی «پادشاه تالسا» سیلوستر استالونه 76ساله است (بله، او یک سال پس از پایان جنگ جهانی دوم به دنیا آمده) که حالا در این سن‌وسال نخستین نقش اصلی‌اش در یک‌سریال ‌ را تجربه کرده است. استالونه نقش سردسته گروهی مافیایی را بازی کرده که پس از 25سال از زندان آزاد می‌شود و به شهر تالسا در ایالت اوکلاهما فرستاده می‌شود تا شروعی دوباره را با راه‌اندازی یک تشکیلات گنگستری تازه تجربه کند. نمایش «پادشاه تالسا» از سیزدهم نوامبر (22آبان) شروع شده و هر هفته قسمتی از آن منتشر می‌شود.
«پادشاه تالسا» را چه کسانی ساخته‌اند؟
تیلر شریدن (فیلمساز و بازیگر آمریکایی) کارنامه بسیار پرباری دارد که شامل نویسندگی فیلمنامه‌های «سیکاریو» (دنی ویلنوو، 2015) و «اگر از آسمان سنگ ببارد» (دیوید مکنزی، 2016؛ که نامزد اسکار بهترین فیلمنامه اوریجینال هم شد)، کارگردانی و نویسندگی فیلم جنایی تحسین‌شده «رود ویند» (2017) و خلق سریال‌های دیدنی‌ای چون «یلوستون» و «1883» می‌شود.
جالب اینکه ترنس وینتر هم کارنامه پرباری دارد که شامل تهیه‌کنندگی سریال‌های «امپراتوری بردوالک» و «سوپرانوها» (که اینجا نویسندگی هم کرد) و کسب نامزدی اسکار بهترین فیلمنامه اقتباسی برای «گرگ وال استریت» می‌شود.

تولید از چه زمانی شروع شد؟
ساخت این سریال نخستین بار در دسامبر 2021اعلام شد که آن زمان «شهر کانزاس» نام داشت. تا ماه فوریه 2022چراغ سبز سریال هم داده شد با این تفاوت که عنوان و ایده اصلی‌اش مورد تجدید نظر قرار گرفتند و قرار شد ماجراهای داستان در تالسا به جای شهر کانزاس روی بدهد. کامل شدن ترکیب بازیگران تا ماه اوت 2022زمان برد و آنابلا شورا آخرین بازیگری بود که به این سریال ملحق شد. شریدن سریال را در روزگار فراگیری جهانی کووید-19 خلق کرد. یک هفته زمان برد که ایده اصلی را بنویسد و سپس سناریوی قسمت آزمایشی (به‌اصطلاح پایلوت) را نوشت و سیلوستر استالونه را برای ایفای نقش اصلی به پروژه دعوت کرد. فیلمبرداری از 29ماه مارس با گرفتن صحنه‌هایی در فرودگاه بین‌المللی تالسا شروع شد؛ اما اغلب صحنه‌های داخلی در شهر اوکلاهما و در مجموعه فیلمسازی «پرِیری سرف استودیوز» گرفته شدند.

نظر منتقدان درباره «پادشاه تالسا» چیست؟
در سایت جمع‌آوری آرای منتقدان «راتن تومیتوز» 78درصد از نقدها مثبت هستند اما امتیاز میانگینی که از 40 نقد نوشته شده بر این سریال به‌دست آمده، 6.5از ده را نشان می‌دهد. نظر عموم منتقدان در این وب‌سایت چنین خلاصه شده است: «کمدی و شوخی‌های بارها شنیده‌شده سریال، گاهی وقت‌ها مثل این است که اسپاگتی با سس مارینارا سفارش دهید و در عوض، نودل تخم‌مرغ با سس کچاپ دریافت کنید؛ اما سیلوستر استالونه همچنان با آن افسون خودنمایانه‌اش حاکم صحنه است.» در دیگر سایت جمع‌آوری آرای منتقدان یعنی «متاکریتیک» هم امتیاز میانگین 65از صد براساس 28نقد حاصل شده است. ریچارد روپر یکی از مهم‌ترین منتقدانی است که درباره این سریال نقد نوشته و جالب اینکه امتیاز بالای 88از 100را به آن داده و در خلاصه نقدش - که در «شیکاگو سان تایمز» منتشر شده - در «متاکریتیک» آمده است: «نتیجه پیوند تمام‌عیار بازیگر و مصالح داستانی است با استالونه که بر فرمول تجاری‌اش متشکل از جذبه و فیزیک هراس‌انگیز و دیالوگ‌های زیرکانه اتکا کرده است؛ دیالوگ‌هایی که او اغلب با غرشی آهسته و خودنکوهش‌گرایانه به زبان می‌آورد.» از سایر نشریه‌های معتبر و منتقدان‌شان می‌توان به رابرت لوید اشاره کرد که در «لس‌آنجلس تایمز» نوشته است: «این سریال وقتی در بهترین حالت خود قرار می‌گیرد که از پیرنگ‌های جنایی فاصله می‌گیرد و اجازه می‌دهد شخصیت اصلی‌اش دوایت، که درخصوص مسیر فعالیت‌هایش پشیمانی‌هایی دارد، آن جنبه نرم‌تر و انسانی‌تر خود را به نمایش بگذارد.» البته که منتقدانی هم از این سریال راضی نبوده‌اند مثل جاشوا آلستن که در نقدش با امتیاز 50از 100در «ورایتی» آورده است: «این سریال در کل قراردادی‌تر از آن است که بشود آن را حتی قابل توجه ارزیابی کرد.» .