اسطوره‌های دو رگه

در سال‌های دور که آکادمی‌های فوتبال در اروپا هنوز تأسیس نشده بود و کارخانه‌های بازیکن‌سازی‌ این قاره هنوز سامان نگرفته بود، برخی کشورهای اروپایی کم و کسری و نقاط ضعف‌شان را با اعطای تابعیت به فوتبالیست‌های نخبه خارجی که در لیگ‌شان بازی می‌کردند، پوشش می‌دانند. کشورهای اروپایی در کشاکش رقابت با یکدیگر، قهرمانی در جام جهانی فوتبال را اتفاقی نمادین و نشانه پیشرفت‌های سیاسی و اقتصادی‌شان می‌دانستند. به همین‌خاطر استخدام فوتبالیست‌های خارجی در تیم‌های مدعی جام‌جهانی آرام آرام به یک بدعت بدل شد و بازیکنان بزرگی مثل دی‌استفانو و فرانک پوشکاش پیشقراول بودند. بازیکنانی از این دست در تاریخ فوتبال کم نبوده‌اند. کافی است نگاهی به فهرست پر و پیمان مدعیان جام‌جهانی در ادوار گذشته بیندازید تا به این نتیجه برسید که اروپایی‌ها در زمینه فوتبال هم یک نگاه استعماری به برخی کشورها داشته‌اند.