سفر زمستانی

آملی نوتومب

من سرما هستم و سلطنت من بر جهان به‌دلیلی بسیار ساده است. چیزی که هیچ‌کس تابه‌حال به آن نیندیشیده است: نیاز من به احساس شدن. این نیاز همه‌ هنرمندان است اما هیچ هنرمندی جز من نتوانسته این نیاز را ارضا کند. همه‌ جهان و انسان‌ها من را به خوبی حس می‌کنند. وقتی خورشید و باقی ستارگان خاموش می‌شوند، من همچنان خواهم بود و همه‌ مردگان و زندگان آغوشم را احساس خواهند کرد. نیت آسمان هرچه که باشد، یقین مطلق آن است که آخرین کلام به‌ سوی من خواهد بود. این میزان از تکبر با تواضع من در تضاد نیست چرا که اگر احساس نشوم، هیچم. بدون لرزش دیگران وجود ندارم. سرما هم به انگیزه و نیرو نیاز دارد و نیروی من رنج همه‌ شماست. برای قرن‌ها و قرن‌ها.