پرانرژی و متواضع بود

خانم میکا ناکامورا از استادان ادبیات و زبان ژاپنی است از 23سال پیش در دانشگاه تهران تدریس می‌کند. او بعد از ازدواج با همسر ایرانی‌اش به ایران آمده و زندگی و فعالیت شغلی‌اش را در تهران انجام می‌دهد. آشنایی او با یامامورا به سال‌ها قبل برمی‌گردد. یعنی زمانی که او به ایران آمد. از خاطراتش با یامامورا می‌گوید: «وقتی به تهران آمدم از اقوام و دوستانم دور شده بودم. خوب دلتنگی کمی اذیتم می‌کرد. تا اینکه خانم یامامورا را در صدا و سیما دیدم. خانم چادری با صورتی مهربان و خوشرو. از اینکه در کشوری غریب، دوستی هم میهن پیدا کرده بودم خوشحال شدم. او از من 20سالی بزرگ‌تر بود و مثل مادرم دوستش داشتم. او هم ارتباط خوبی با من برقرار کرد. خیلی پرانرژی بود و با دیگران متواضعانه برخورد می‌کرد. بعد از مدتی که رشته زبان و ادبیات ژاپنی در دانشگاه تهران ایجاد شد در آنجا هم باهم همکار شدیم. هر دو تدریس می‌کردیم. من می‌دیدم که دانشجویانش بی‌نهایت او را دوست دارند. چند باری هم در خانه‌شان مهمانش بودیم. مهمان‌نوازی‌اش عالی بود. غذاهای خوشمزه‌ای درست می‌کرد. در واقع هیچ وقت نمی‌شد او را بیکار دید. همیشه در حال تلاش بود. یا مطالعه می‌کرد یا کارهای هنری انجام می‌داد. نقاشی‌هایش بی‌نظیر بود.»