گود مقدس در اسدآباد

اسدآباد در رشته پهلوانی و زورخانه‌ای در استان همدان پیشتاز است و بسیاری از ورزشکاران آن، به ویژه 15 نفرشان - به رتبه‌های بالایی در مسابقات استانی و کشوری دست می‌یابند. به سراغ یکی از قدیمی ترین مرشدان اسدآباد رفتیم تا از حال و روز این ورزش بگوید.


سابقه 37 ساله

مرشد اول اسدآباد درباره قدمت و سابقه ورزش باستانی در این شهرستان می‌گوید: اسدآباد از سال 1350 زورخانه داشته است. 
عباس آزاد، به عنوان شروع‌کننده این ورزش در اسدآباد، باشگاهی با عنوان «پوریای ولی» داخل شهر اجاره و در آن - که حتی گود نیز نداشت - اقدام به انجام ورزش پهلوانی و زورخانه‌ای می‌کند. 
اصغر آزاد می‌افزاید: زورخانه پوریای ولی تا سال 57 حتی ضرب - ابتدایی‌ترین وسیله در یک زورخانه - نداشت. بنده در همان سال با حضور در زورخانه «سعادت» در سرپل یخچال که آن زمان توسط مرشد علی حبیبی اداره می‌شد، با ضرب و نحوه ورزش با ریتم آن آشنا شدم. از آن پس به عنوان نخستین مرشد اسدآباد به صورت حرفه‌ای تصمیم به فراگیری راه و رسم مرشدی
 گرفتم.

وی بیان می‌کند: تا سال 1360 در زورخانه پوریای ولی با ضبط صوت و نوار کاست ورزش می‌کردیم تا اینکه در همان سال توسط هیأت ورزش‌های پهلوانی و زورخانه‌ای استان به تهران معرفی شدم و زیر نظر اساتیدی همچون احمد جذاب، فرامرز تهرانی و محمد برجی آموزش‌های مربوط به مرشدی را فراگرفتم و موفق به دریافت کارت مرشدی
 شدم.
آزاد می‌گوید: از شروع راه‌اندازی باشگاه پوریای ولی افراد زیادی در این گود مقدس قدم گذاشتند و از این باشگاه اساتید بزرگی خارج شدند که از سرشناس‌ترین آنها می‌توان به شهید شعبانی، علی سهرابی، محمودی، رشیدی، قادری، جعفری و پیشکسوتان دیگر اشاره کرد.


مرام ورزشی

مرشد اول شهرستان اسدآباد درباره ورزش‌های زورخانه‌ای می‌گوید: در این ورزش مرام حرف نخست را می‌زند و ورزشکاران برای پهلوان و مرشد احترام خاصی قائل می‌شوند. این مسأله در سایر ورزش‌ها نسبتا کمتر است.
وی اظهار می‌کند: چند سالی بود که ورزش‌های زورخانه‌ای اعتبار و ارزش خود را از دست داده بود اما به لطف و دستور مقام معظم رهبری مبنی بر احیای آن، این ورزش دوباره بر سر زبان‌ها افتاده است.

آزاد می‌افزاید: در دهه 60 جوانان علاقه بیشتری به این ورزش داشتند و کمتر به ورزش‌های دیگر جذب می‌شدند. آنها همچنین احترام و حرمت زیادی برای مرشد و مربی قائل بودند. اما امروز، با رواج ورزش‌های دیگر، جوانان به سمت آنها کشیده می‌شوند و کم‌لطفی‌های زیادی در حق ورزش باستانی صورت گرفته
 است.


ورود با وضو

وی درباره آداب و قوانین زورخانه می‌گوید: از آنجا که زورخانه دارای احترام و حرمت خاصی است، همواره باید با وضو به آنجا وارد شد. 6 گوشه گود زورخانه نمادی از 6 گوشه حرم امام حسین(ع) است و باید حرمت این مکان مقدس را حفظ کرد.پیشکسوت ورزش پهلوانی اسدآباد بیان می‌کند: گلریزان یکی از اقدامات حسنه در زورخانه است که از طریق آن پهلوانان بخشی از نیازهای خانواده‌های نیازمند و گرفتار را رفع
 می‌کنند.
وی می‌افزاید: وضعیت ورزش زورخانه‌ای نسبت به قبل خیلی بهتر شده است زیرا هم امکانات و وسایل آموزشی بیشتر و بهتر و هم با برگزاری مسابقات و بین‌المللی شدن آن، این ورزش جوان‌پسندتر شده است. اکنون بعضی از جوانان با هدف شرکت در مسابقات و کسب جوایز وارد گود زورخانه می‌شوند.


مشکلات مالی

آزاد عنوان می‌کند: زورخانه شهید شعبانی در غرب کشور بی‌نظیر است و بنده افتخار می‌کنم که 37 سال بی‌مزد و منت در این گود و عرصه به عشق امیر مومنان ضرب زده و ورزش
 کرده‌ام.وی می‌افزاید: متاسفانه مشکلات مالی در این رشته ورزشی در اردبیل، به خصوص در شهرستان‌های آن، از سایر استان‌ها محسوس‌تر است تا جایی که ورزشکاران ما با هزینه‌های شخصی خود به مسابقات اعزام 
می‌شوند. مرشد اول شهرستان اسدآباد با بیان اینکه مرشدهای جوان اسدآبادی از بهترین‌های استان هستند، اضافه می‌کند: 5 مرشد نوجوان و نونهال با نام‌های احسان نجفی، سعید رضایی، ناصر هادیان، سعید پرویزی و ابوالفضل کاوه را تربیت کرده‌ام تا ادامه‌دهنده راه من در این عرصه باشند.


فخرفروشی در فضای مجازی

پیشکسوت ورزش پهلوانی اسدآباد می‌گوید: درگذشته که فضای مجازی وجود نداشت، ورزشکاران خالصانه و بی‌ریا ورزش می‌کردند اما متاسفانه فضای مجازی مکانی برای فخرفروشی و گمراهی و غرور جوانان شده است.
آزاد با اشاره به آسیب‌هایی که امروز جوانان اسدآبادی را تهدید می‌کند، می‌گوید: از همه جوانان خواهش می‌کنم با ورود به گود زورخانه قدمی در راه اصلاح و پاکسازی شهرمان از بلای خانمان‌سوز اعتیاد بردارند. در حال حاضر اسدآباد ورزشکاران صاحب نام و عنوانی همچون جعفر نوری دارد که در صورت حمایت آنها افتخارات کشوری و بین‌المللی زیادی نصیب شهر و استان خواهد شد.
اصغر آزاد می‌افزاید: از مسئولان درخواست داریم بیشتر به این ورزش بها دهند. پهلوانی و زورخانه‌ای با ورزشی همچون فوتبال یا والیبال فرقی ندارد و هر ورزشی در جایگاه خود ارزشمند و قابل توجه 
است.