زندگی پدیا
پروفایل‌سازی در باشگاه بدنسازی
چشم و هم‌چشمی ناشی از خود‌کم‌بینی قدمتی به درازای تاریخ بشر دارد اما تحولات آن در چند دهه گذشته به‌طور حتم با هیچ‌یک از اعصار تاریخ قابل مقایسه نیست. مردان در نبود علم روانشناسی مستقل در طول قرن‌ها این رفتار را مختص زنان می‌دانستند و از پذیرش مسئولیت آن شانه خالی می‌کردند. در چند دهه گذشته شبکه‌های اجتماعی ویترینی شفاف ارائه دادند که ثابت کرد مردان هم تا به حال استخری درخور شنای‌شان نیافته بودند وگرنه شناگران قابلی هستند.
اگر در دام نقد یکسویه و افراطی نیفتیم باید اعتراف کنیم که ویترین شبکه‌های اجتماعی هم می‌تواند مفید باشد اما آن بخش از این دنیای مجازی که افراد را وادار به پروفایل‌سازی می‌کند به اذعان هر روانشناسی می‌تواند مخرب باشد.
برای نمونه تحقیقی که پس از به‌دست آمدن نتایج یک نظرسنجی در بریتانیا منتشر شد، نشان داد یک‌سوم از مردان جوان این کشور برای ارائه تصویری بهتر از خود در شبکه‌های اجتماعی راهی باشگاه‌های بدنسازی می‌شوند. به این معنی که ورزش در این مسیر هدف اولیه نیست. حتی روانشناس‌های بنیاد بد‌شکلی بدن (Body Dysmorphic Foundation) نیز که کارشان ترمیم ذهنیت افرادی است که به‌خاطر بدشکل‌پنداری خود از بسیاری از فعالیت‌های اجتماعی سر باز می‌زنند به این مورد واکنش نشان دادند. به‌گفته راب ویلسون «فشار زیادی از سوی رسانه‌های اجتماعی برای انطباق با کلیشه‌های خاص زیبایی ایده‌آل به‌ویژه در مردان وجود دارد. با اینکه از این موضوع بیشتر درباره زنان هشدار داده شده، لازم است بدانیم که این یک چالش واقعی است. متأسفانه زنان برای مدت طولانی در معرض این فشارها قرار گرفته‌اند و در حال حاضر چنین فشاری روی مردان نیز دیده می‌شود.» فشاری که با هدف پروفایل‌سازی اینستاگرامی در باشگاه‌های بدنسازی اتفاق می‌افتد.
براساس گزارش «بنیاد سلامت روان»، از هر 5نوجوان بریتانیایی، 2نفر به‌دلیل بی‌نقصی اندام‌ها در تصاویری که در رسانه‌های اجتماعی به‌عنوان «بدن‌های ایده‌آل» می‌بینند، احساس نگرانی می‌کنند. این نگرانی‌ها چنانچه درمان نشود می‌تواند تا مرز خودکشی پیش رود.
