فیلم بدون امید، معضل‌آفرین است

میکاییل دیانی معتقد است: «فیلمی که به مسائل و معضلات اجتماعی می‌پردازد برای مثمر بودن، باید امیدبخش باشد و مجموعه «حاشیه صدا ندارد» هم سعی دارد به مخاطبش این امید را بدهد که شرایط تغییرپذیر است و او می‌تواند در این تغییرات نقش داشته باشد. مجموعه مستند «حاشیه صدا ندارد» به کارگردانی میکاییل دیانی به تازگی در پلتفرم هاشور در دسترش عموم قرار‌گرفته است.
 این مستند اجتماعی نگاهی آسیب‌شناسانه به مسئله حاشیه‌نشینی دارد و از مناظر مختلف با روایت مستقیم، استفاده از تحلیل کارشناسان و تحلیل پرونده‌های متعدد آن را مورد‌بررسی قرار می‌دهد. کارگردان مستند حاشیه صدا ندارد در این‌باره به ایلنا گفت: روایت پدیده‌ها بر مبنای نگاه امیدوارانه، آسیب‌شناسانه و در واقع رو به آینده، هم نیاز جامعه است و هم مثمرثمر؛ برای کارساز بودن باید از روایت صرف معضلات فاصله گرفت و فیلمساز می‌تواند در پس تحقیق و پژوهشی که دارد راهکار و راه‌حل ارائه دهد. اگر نقاط امیدآفرین و امیدبخشی در فیلم وجود نداشته باشد، خود در شکل‌گیری و ایجاد معضلات نقش روشنی می‌تواند داشته باشد؛ به این معنی که فیلم‌های بسیاری ساخته می‌شوند که متأسفانه به‌دلیل نگاه غلط صاحب اثر خودشان معضل‌آفرین می‌شوند؛ فیلم‌هایی که شرایط را غیرقابل‌تغییر نشان می‌دهند، کاراکترها منفعل هستند و هیچ قهرمانی ندارند به راحتی معضل‌آفرین می‌شوند اما اگر قرار باشد که اثر هنری در خدمت آگاهی‌بخشی و تحرک در جامعه باشد قطعاً می‌تواند تأثیرات مثبت فراوانی داشته باشد.»
 این کارگردان همچنین گفت: «همیشه سعی کرده‌ام که از نگاه‌های سیاسی فاصله بگیرم و اساساً دنبال کردن چنین موضوعی از منظر صرفاً سیاسی کار اشتباهی است؛ چراکه وقتی ما درباره مسائل اجتماعی صحبت می‌کنیم برای رسیدن به راه‌حل باید نگاه‌های جناحی و سیاسی را کنار بگذاریم.