آثار احترامات غلط  و القاب دروغین بر جامعه

استاد شهید مرتضی مطهری(ره): رسول اکرم(ص) عنایت داشت که در مجالس، گرد و حلقه به دور هم بنشینند، مجلس بالا و پایین نداشته باشد. دستور می‌داد و تأکید می‌کرد که هر وقت وارد مجلس می‌شوید، هر جا که خالی است همان جا بنشینید، یک نقطه معین را جای خودتان حساب نکنید و به آن نقطه فشار نیاورید. اگر خودش وارد مجلسی می‌شد خوشش نمی‌آمد که جلوی پایش بلند شوند و گاهی اگر بلند می‌شدند مانع می‌شد و مردم را امر می‌کرد که قرار بگیرند. حاضر نمی‌شد وقتی که سواره است پیاده‌ای همراهش حرکت کند، آن پیاده را سوار می‌کرد و یا به او می‌گفت تو جلوتر برو یا بعد از ما بیا، به هر حال حاضر نمی‌شد آن پیاده در رکابش حرکت کند. روی خاک می‌نشست و با دست خودش از بز شیر می‌دوشید... . شک ندارم که سیرت متواضعانه و خودشکنانه آن حضرت جنبه اخلاقی و فروتنی دارد، اما قرائن نشان می‌دهد که رسول اکرم(ص) به جنبه اجتماعی این قضایا هم زیاد توجه داشته؛ توجه داشته که همین احترامات، همین القاب و عناوین، همین عادات که کوچک به‌نظر می‌سد، چه دیوار ضخیمی میان افراد به‌وجود می‌آورد، چقدر تأثیر دارد در اینکه دل‌ها را از هم دور کند. همین‌هاست که ناهمواری‌ها و پستی و بلندی‌ها و سنگلاخ‌ها را به‌وجود می‌آورد. همین‌ها که در بادی امر یک رشته امور اعتباری و خیالی است، در نهایت امر منتهی می‌شود به امور عینی و خارجی. تخم اولی تفاوت‌های ناروا را همین احترامات غلط و همین عناوین و القاب دروغین می‌کارد.( منبع: کتاب بیست گفتار، صفحه 103)