فاطمه عباسی - روزنامهنگار
توی فکر و خیالهای دور و درازتان مثل هر روز دارید از کوچه رد میشوید؛ ناگهان یک نهر آب و کف میآید روی کفشتان را میگیرد. پایین را نگاه میکنید. از زیر در خانهها، آب کفآلود میریزد بیرون. تازه یادتان میافتد که اسفند است. صدای جارو میآید، صدای چوب خوردن قالیهای کهنه، سایش یک برگ روزنامه روی سطح شیشه، آفتاب خوردن فرشهای آویزان از بام، مردان پیژامهپوشی که مثل بدلکاران حرفهای روی لبه باریک پنجرهها ایستادهاند تا گوشههای دستنیافتنی شیشهها را دستمال بکشند. زنهایی که با قاطعیت افسران گشتاپو، پشت هم فرمان میدهند: «لک داره هنوز! یک پله برو بالاتر خاکهایش را درست بگیر...» دست به دست دادن آدمها، برق افتادن همهچیز.
قشنگ است، نه؟ بله؛ همه این تمیزکاریهایی که اسمش را گذاشتهایم خانهتکانی و تبدیل شده به سنتی دیرینه، با اینکه همهچیز را نو میکند اما مصرف آب را هر سال، درست 2هفته مانده به عید، 2 یا حتی 3برابر افزایش میدهد. همان وقتی که آب را میگیریم روی فرشها، سطلها را پر آب میکنیم برای شستن شیشهها و دیوارها، از ماشین لباسشویی 24ساعته کار میکشیم برای تمیز کردن پردهها، لباسها... همه اینها آمار مصرف آب را تا روزانه ٣میلیارد لیتر در همین تهران خودمان افزایش داده است. آن هم در شرایطی که ذخایر آبی در پایتخت آنقدر کم شده که همه نگران بیآبی در ماههای گرم سال هستند. به این 2قطره بارانی که در این 6 ماه پاییز و زمستان آمد نگاه نکنید، سرانه بارشها نسبت به سالهای گذشته کم شده و به گواه آمارها حجم ذخایر سدهای تامینکننده آب تهران نسبت به سال قبل ۴۵درصد کسری دارد و وضعیت بارشها هم ۴۶درصد نسبت به سال گذشته کمتر شده است. حالا در این شرایط و در روزهای اخیر میزان مصرف لحظهای آب در تهران به ۴۰هزار لیتر در ثانیه نیز رسیده که اگر این روند ادامه داشته باشد، این رقم به ۵۰ تا ۵۵هزار لیتر در ثانیه هم میرسد و فشار بسیار زیادی به شبکه توزیع وارد میشود و در نهایت هم باعث افت فشار یا قطع آب خواهد شد. بد نیست بدانید که در این وضعیت فقط با ۱۰درصد کاهش مصرف آب میتوانیم از این شرایط به سلامت گذر کنیم و تابستان بیآبی را تجربه نکنیم. ببندید آن شیر آب را لطفا، میخواهیم برای سال نو خانهتکانی کنیم اما نمیخواهیم از بیآبی خانه خراب شویم...
خانهتکانی نه خانهخرابی...
در همینه زمینه :