افزایش نگرانی درباره کووید-19 مزمن با شیوع اومیکرون

بیش از یک سوم از بهبودیافتگان کووید-19 با گذشت ماه‌ها از ابتلا همچنان دچار عوارض طولانی مدت بیماری هستند که پزشکان آن را کووید-19 طولانی یا مزمن می‌نامند. به گزارش آسوشیتدپرس، حالا با چرخش اومیکرون در سراسر جهان، دانشمندان در حال تلاش برای شناخت علت این شرایط ناخوشایند و درمانی برای پیشگیری از این اتفاق هستند.
برخی از دانشمندان معتقدند کووید-19 مزمن احتمالا یک اختلال خودایمنی است. این شاید توضیحی بر این باشد که چرا کووید-19 روی زنان تأثیر بیشتری می‌گذارد. زنان بیشتر به بیماری‌های خود ایمنی مبتلا می‌شوند اما لخته خون‌های کوچک نیز می‌تواند علت علائمی مانند از بین رفتن حافظه یا تغییر رنگ انگشت شست پا باشد. از آنجایی که لختگی خون غیرعادی در کووید-19 نمایان می‌شود، این علت می‌تواند برای کووید-19 مزمن هم منطقی به‌نظر برسد.
همانطور که این تئوری‌ها و سایر نظریه‌ها آزمایش می‌شوند، شواهد جدیدی وجود دارد که واکسیناسیون ممکن است شانس ابتلا به کووید-19 طولانی مدت را کاهش دهد.
البته هنوز زود است بگوییم که افراد مبتلا به‌گونه مسری‌تر اومیکرون دچار علائم مرموز می‌شوند، اما برخی متخصصان فکر می‌کنند که ایجاد موجی از کووید-19 مزمن محتمل است بنابراین پزشکان و سیستم‌های درمانی باید برای آن آماده باشند. یکی دیگر از نظریه‌ها درباره علت کووید-19 مزمن، باقی ماندن عفونت یا بقایای ویروس پس از بیماری اولیه که باعث التهاب می‌شود هم منجر به کووید-19 طولانی‌مدت می‌شود. اما همچنان بیماری خودایمنی جایگاه بالاتری در احتمالات دارد. در یک پاسخ ایمنی نرمال، عفونت ویروسی آنتی بادی‌ها را فعال می‌کند اما گاهی اوقات در عواقب آن، آنتی‌بادی‌ها فعال می‌شوند و به اشتباه به سلول‌های طبیعی حمله می‌کنند. تصور می‌شود که این پدیده در بیماری‌های خودایمنی مانند لوپوس و مولتیپل اسکلروزیس نقش داشته باشد. جاستینا فرت بابر و دکتر سوزان چنگ در میان محققانی بودند که دریافتند در برخی افراد مبتلا به کووید-19 شامل مواردی که علائم نداشتند تا 6ماه پس از بهبودی، انواعی از این اتوآنتی بادی‌های افزایش یافته مشاهده شد. برخی از آنها همان مواردی هستند که در افراد مبتلا به بیماری‌های خودایمنی یافت می‌شوند.