کپوبافی

کپوبافی خوزستان که بیشتر با عنوان حصیربافی برای عموم مردم قابل درک است، هنر دیرینه دزفول و یکی از نمونه‌های پرکاربرد صنایع‌دستی خوزستان به شمار می‌رود. وجود نخل در سرتاسر خوزستان زیبا یکی از دلایل رواج کپوبافی با قدمتی ۵۰۰ساله است و در حقیقت مردم محلی با استفاده از هنر و تکنیک پیچش برگ‌های درخت نخل به دور نی‌های مردابی کپو می‌بافند. کپو در فرهنگ دزفولی‌ها به‌معنای سر یا برخی اجسام کروی است. برای بافتن کپو، بافندگان از برگ‌های تازه نخل خرما استفاده می‌کنند. این برگ‌ها هنوز تحت‌تأثیر خورشید قرار نگرفته و رنگ خودشان را حفظ کرده‌اند. شاخه درخت خرما در آغاز مثل بادبزن‌هایی هستند که جمع می‌شوند. بنابراین برای بافتن یک کپوی خوش‌نقش و خوش‌رنگ، رعایت نکاتی مانند دقت در کم‌بودن عرض برگ‌ها و روشن‌بودن رنگ‌شان ضروری است. انواع مختلف کپو به شکل‌های متفاوت خمره، دایره، بیضی و مسطح بافته می‌شوند. این اشکال بنابر ظاهر برای کاربردهای مختلفی خلق می‌شوند. کیفیت کپو هم به‌شدت بستگی به تبحر در بافت دارد، به‌طوری که بافت ظریف و ریز، زیبایی محصول نهایی را دوچندان می‌کند. از مهم‌ترین مراکز کپوبافی در استان خوزستان می‌توان به دزفول و روستاهای اطراف آن ازجمله منطقه‌ شهیون اشاره کرد. به‌علت حساس‌بودن مغزی (کرتک) به رطوبت، محصولات کپوبافی بهتر است در جای خشک نگهداری شود.